เจ็งกิส ข่าน ย่อมอยู่ในทำเนียบนักรบที่เก่งที่สุดคนหนึ่งในโลก เขายาตราทัพครอบครองค่อนโลก ไม่มีอาณาจักรใดหาญต้านเขา เพราะทุกอาณาจักรที่ขวางทางเขาล้วนพินาศสิ้น

เวลานั้นในตะวันออกกลางมีอาณาจักรใหญ่แห่งหนึ่งชื่อควาเรซเมียน (Khwarazmian) ควาเรซเมียนก็คืออาณาจักรเปอร์เซีย ครอบครองพื้นที่ซึ่งปัจจุบันคือเอเชียกลาง อัฟกานิสถาน อิหร่าน ยาวนาน 154 ปี

ในราวปี ค.ศ. 1219-1220 เจ็งกิส ข่าน ส่งพ่อค้าชาวมองโกลกลุ่มใหญ่ไปผูกสัมพันธ์กับควาเรซเมียนเพื่อการค้า ควาเรซเมียนคิดว่าคนเหล่านี้เป็นสายลับ ก็สั่งฆ่าหมด

เจ็งกิส ข่าน โกรธ แต่ยังไม่สิ้นความพยายาม ส่งทูตสามคนไปเจรจารอบใหม่ ชาห์ มูฮัมเหม็ดที่ 2 ฆ่าทิ้งทูตหนึ่งคน ล้อเลียนทูตอีกสองคนกลางที่สาธารณะ เหตุการณ์นี้จุดไฟพิโรธ เจ็งกิส ข่าน พลุ่งพล่าน สำหรับมองโกล มันคือการประกาศสงคราม

จอมข่านทิ้งศึกที่เมืองจีนหันไปบุกควาเรซเมียนแทน

ทัพมองโกลสองหมื่นคนนำโดยโจชิและเจอเป ทะยานข้ามเทือกเขาเทียนซานลงใต้ มุ่งสู่อาณาจักรควาเรซเมียน กองทัพมองโกลฝ่าหิมะหนากลางฤดูหนาว ข้ามหุบเขาเฟอร์กานา ไปหยุดที่หน้าเมือง

ชาห์ตะลึงพรึงเพริด ไม่คาดฝันว่าทัพมองโกลจะเดินทางมาถึงและปรากฏตัวที่หน้าเมืองรวดเร็วขนาดนี้ได้ การเดินทางของมองโกลครั้งนี้เปรียบได้กับการข้ามภูเขาแอลป์สของจอมทัพฮันนิบาลเมื่อ 218 ปีก่อนคริสตกาล

ชาห์ มูฮัมเหม็ดที่ 2 คิดผิดใหญ่หลวงที่ไปแหย่รังแตน เพราะแตนมองโกลไม่เคยลืมความแค้น และวิธีล้างแค้นของพวกมองโกลคือทำลายทั้งอาณาจักรสิ้นซาก

ปีถัดมา เจ็งกิส ข่าน ส่งโตลุยบุตรชายไปสมทบที่ กองทัพโตลุยถล่มเมืองนิชาปุระและเมิร์ฟจนราบคาบ สังหารหมู่คนทั้งสองเมือง

อาณาจักรควาเรซเมียนถูกทำลายสิ้น เลือดนองแผ่นดิน ราษฎรผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ถูกฆ่าตายหมดทั้งแผ่นดินเพราะผู้นำประเมินพลังศัตรูผิด และจุดชนวนสงคราม

อย่างไรก็ตาม กองทัพยิ่งใหญ่ของ เจ็งกิส ข่าน ก็พบความประหลาดใจและคาดไม่ถึง เพราะกลางซากพินาศของcผ่นดินศัตรู ก็ยังมีคนหาญสู้

จาลาล อัล-ดิน บุตรชายคนหนึ่งของชาห์ มูฮัมเหม็ดที่ 2 เมื่อรู้ว่าบิดาสิ้นแล้ว ก็ตั้งตนเป็นผู้นำ นำกำลังที่เหลือร่อยหรอต้านพวกมองโกล

จาลาล อัล-ดินเป็นนักรบผู้มากความสามารถ เกิดจากนางสนม โดยลำดับการสืบราชสันตติวงศ์ไทยจะไม่ได้เป็นชาห์ แต่เนื่องจากอาณาจักรควาเรซเมียนสิ้นไปแล้ว เขาจึงขึ้นเป็นผู้นำ

จาลาล อัล-ดินรบกับพวกมองโกลอย่างกล้าหาญ ในยุทธการปาร์วันเขาพิชิตทัพมองโกลจนแตกอย่างไม่น่าเชื่อ สำหรับทัพมองโกลอันเกรียงไกร การแตกทัพเป็นสิ่งที่ไม่เคยอยู่ในความคิดฝันของพวกเขา

เจ็งกิส ข่าน จึงนำทัพเอง ตามล่าจาลาล อัล-ดินที่มุ่งหน้าไปทางอัฟกานิสถานเพื่อตั้งหลักใหม่ ณ แม่น้ำสินธุที่ไหลมาจากทิเบต เกิดยุทธการครั้งสุดท้ายระหว่างจาลาล อัล-ดินกับ เจ็งกิส ข่าน

ยุทธการแห่งแม่น้ำสินธุ (Battle of the Indus)

จาลาล อัล-ดินต่อสู้อย่างกล้าหาญ เมื่อไพร่พลล้มตายไปมาก ตำนานเล่าว่าเขาต้องฆ่าแม่และภรรยาเพื่อไม่ให้ตกอยู่ในมือศัตรู

เขาเหลือทางเลือกสองทาง ตายด้วยมือศัตรูหรือตายด้วยมือตัวเอง

ท่ามกลางความตื่นตะลึงของทุกคน จาลาล อัล-ดินควบม้ากระโจนลงจากผา ร่วงลงไปในแม่น้ำสินธุ พลธนูมองโกลง้างคันธนูเตรียมยิง แต่ เจ็งกิส ข่าน เห็นความกล้าหาญของศัตรูแล้ว สั่งห้ามไว้

จาลาล อัล-ดินรอดชีวิตอย่างไม่น่าเชื่อ ข้ามแม่น้ำไปอีกฝั่งหนึ่ง

เจ็งกิส ข่าน กล่าวว่า "บิดาคนใดมีบุตรเช่นนี้ย่อมประเสริฐยิ่ง"

ประวัติศาสตร์การสิ้นอาณาจักรควาเรซเมียนสอนเราว่า ผู้นำที่ไร้วิสัยทัศน์สามารถทำลายชาติของตนได้อย่างไร

และผู้กล้าหาญที่ยืนหยัดต่อสู้อริราช แม้แต่ศัตรูก็ยกย่อง

วินทร์ เลียววาริณ
15 สิงหาคม 2568

ของเล่นสุดเท่ของเด็กยุคนี้อาจอยู่ในรูปดิจิตัล เกมต่างๆ แต่สำหรับเด็กรุ่นผม ยุค Baby boomers (หรือหลังจากนั้นอีกหน่อย) น่าจะคือหนังสติ๊ก

มันเป็นอาวุธพิฆาตนกกระจอก ยิงตายแล้วจับมาปิ้งกิน

นอกจากพิฆาตนกแล้ว ยังใช้เล่นเกม ยิงกระป๋องนมประลองความแม่น ฯลฯ

มันเป็นเกมเด็กๆ สนุกสนานไปตามเรื่อง

ไม่นึกว่าในยุคปัจจุบัน จะมีคนเอาหนังสติ๊กมาใช้เป็นเกมการเมืองระหว่างประเทศ

หมดกัน ภาพสวยงามวัยเด็กหายหมด

วินทร์ เลียววาริณ
13-8-25

ท่านรัฐมนตรีรักชาติเพิ่งได้มอเตอร์ไซค์คันใหม่สัญชาติอเมริกัน ฮาร์ลีย์-เดวิดสัน ด้วยความตื่นเต้น ท่านขี่จักรยานยนต์คันใหม่ตระเวนไปทั่วเมือง

ท่านรัฐมนตรีขี่ฮาร์ลีย์-เดวิดสันไปตามซอยเล็กซอยน้อย ผู้คนมองทั้งคนและรถด้วยความทึ่ง ท่านรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อผ่านซอยสายหนึ่ง มอเตอร์ไซค์คันใหม่เกิดอาการสั่นกระตุก ตอนนั้นรถในซอยกำลังติด ท่านมองซ้ายมองขวา เห็นข้างๆ ท่านมีมอเตอร์ไซค์เก่าๆ คันหนึ่ง คนขี่และคนซ้อนท้ายเป็นชายหนุ่ม สวมเสื้อเก่าขาด

ท่านหันไปถามคนทั้งสองว่า "นี่น้อง รู้จักฮาร์เล่ย์มั้ย?"

คนบนมอเตอร์ไซค์เก่าทั้งสองชะงัก หันมามองท่าน

คนหนึ่งร้อง "เอ๊ะ! นี่ท่านรักชาตินี่นา"

ท่านรัฐมนตรีตอบ "ใช่ ผมเอง นี่น้องรู้จักฮาร์เล่ย์มั้ย?"

คนขี่มอเตอร์ไซค์ที่ซ้อนท้ายก้าวลงจากรถ เอ่ยว่า "หนอย! ดูถูก"

ว่าแล้วก็ถีบฮาร์ลีย์-เดวิดสันของท่านล้มดังโครม ท่านรัฐมนตรีหล่นไปนอนกองบนพื้น สีหน้าตกใจ

ท่านรัฐมนตรีร้อง "คุณทำร้ายผมทำไม?"

"ไอ้รัฐมนตรีเฮงซวย พวกกูขี่มอ'ไซค์ญี่ปุ่นถูกๆ เก่าๆ ส่วนท่าน เอ๊ย! มึงขี่ฮาร์เล่ย์แล้วเสือกดูถูกคนระดับล่าง เหี้ย!"

จบคำเท้าก็อัดใส่สีข้างท่านรัฐมนตรีอีกที แล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์หายไป

ชาวบ้านตรงมามุงดูท่าน "เอ๊ะ! นี่ท่านรักชาตินี่นา"

คนหนึ่งถาม "ท่านถูกอัดเพราะดูถูกคนจนนี่นา"

ท่านรัฐมนตรีรักชาติเอ่ย "เปล่า พวกนั้นเข้าใจผิด หาว่าผมดูถูกคนจน ความจริงมอเตอร์ไซค์ผมมีปัญหา เครื่องสั่นกระตุกทำท่าจะดับ ผมจึงถามพวกนั้นว่ารู้จักฮาร์เล่ย์มั้ย จะได้รู้วิธีแก้"

วินทร์ เลียววาริณ
13-8-25

(ขอบคุณภาพจาก Harley-Davidson)

(ดัดแปลงจากเรื่องที่เคยได้ยินมา ต้นฉบับเป็นรถเวสปา)