• วินทร์ เลียววาริณ
    2 วันที่ผ่านมา

    เมื่อวานนี้เปรยว่า ปีนี้ยุ่งๆ ทำให้ลืมโน่นลืมนี่

    ความจริงปีที่แล้วก็ยุ่ง เพราะตั้งใจเขียน เป่ย-หนาน-ตง-ซี ให้เสร็จ

    ก็เสร็จตามที่คิด แต่มันไม่เสร็จ

    เอ๊ะ! ยังไง?

    เพราะเมื่อเขียนเสร็จแล้วก็ให้หลายคนอ่าน พบว่ามีจุดผิดพลาดมากพอควร มีจุดต้องแก้ไข ก็รื้อเรื่องอีกรอบ

    ถึงต้นปีนี้แก้ไขไปจนเสร็จ ตอนนี้ก็อยู่ในขั้นตอนออกแบบสุดท้าย ลองให้หลายสำนักพิมพ์ตีราคาค่าพิมพ์แล้ว

    เห็นราคาของบางเจ้าแล้วหงายหลัง

    เขียนยากแล้ว ถ้าเจอราคานี้ ขายยากกว่า

    เรื่องนี้ไว้เล่าทีหลัง

    ที่จะเล่าคือช่วงหกเดือนแรกของปีนี้ ผมเขียนเรื่องสั้นหักมุมจบต่อเนื่อง

    แนวสมุดปกดำกับใบไม้สีแดง

    เขียนเพราะสนุกติดลม ก็เขียนทุกวัน ทุกชั่วโมง สมองทำงานตลอด คิดว่าจะหักมุมยังไง

    หลังจากเสร็จไปราว 45 เรื่อง ตอนนี้หายบ้าแล้ว

    อีกสักพักก็ต้องมารีไรต์ และแบ่งออกเป็นสองเล่ม คือ เล่ม 4 และ 5

    ตอนนี้ก็กำลังออกแบบปก

    สมองก็คิดว่าจะทำงานอะไรต่อดี

    เพราะเป็นมนุษย์อยู่เฉยๆ ไม่ได้

    จริงๆ ก็ควรพักนะ เพราะสุขภาพเสื่อมลง

    แต่นิสัย workaholic นี่แก้ยากจริงๆ

    ว.ล.
    16-6-25

    0
    • 0 แชร์
    • 24

บทความล่าสุด