หลังจากแต่งงานมานานปี คุณบริสุทธิ์ก็ต้องพึ่งบริการจิตแพทย์ แน่นอนปรึกษาเรื่องชีวิตคู่

จิตแพทย์ทักคุณบริสุทธิ์ “คุณบริสุทธิ์มีปัญหาอะไรอีกล่ะวันนี้?”

“ปวดหัวมากครับ” คุณบริสุทธิ์ตอบ

“ความสัมพันธ์ในชีวิตคู่ของคุณตอนนี้เป็นยังไง?”

“ชีวิตคู่กับใคร?”

“ถามใหม่ก็แล้วกัน ความสัมพันธ์ในชีวิตคู่ของคุณกับภรรยาตามกฎหมายตอนนี้เป็นยังไง?”

“น็อต โซ เวลล์” (Not so well.)

“แปลว่า?”

“น็อตแปลว่าเครียดอัดแน่นเหมือนขันน็อต โซแปลว่าโซเซเหมือนนักมวยเมาหมัด เวลล์แปลว่าเหมือนกำลังชดใช้เวรกรรมแห่งชีวิตคู่”

“ถึงขั้นเวรกรรมเลยหรือ?”

“ไม่เวรกรรมได้ไง เมียผมขู่ว่าจะวางยาพิษผมครับ”

“คุณเป็นคนเจ้าชู้ เธอก็คงพูดเป็นเชิงปรามคุณไม่ให้คุณออกไปเที่ยวข้างนอก”

“ไม่ใช่ครับ เธอคิดวางยาพิษผมจริง ๆ เธอขู่ผมหลายครั้ง บอกว่าซื้อยาพิษมาแล้วด้วย”

“จริงเรอะ?”

“จริงซีครับ ภรรยาวางยาพิษสามีนี่เป็นเรื่องคอขาดบาดตายนะครับ”

“คุณบริสุทธิ์ คุณมาหาผมทุกทีก็บ่นเรื่องเมียตลอด บอกตรง ๆ ผมไม่ค่อยเชื่อว่าเมียคุณแย่อย่างนั้น ผมเข้าใจนะ คุณเครียดก็บ่น แต่ระวังอย่าบ่นเรื่องไม่จริงจนมันกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมา”

“ถ้าคุณหมอไม่เชื่อผม ก็ลองคุยกับเมียผมดู เผื่อเธอจะเปลี่ยนใจ แล้วกลับมาดูแลผมดี ๆ เหมือนตอนเพิ่งแต่งงานกัน”

“ก็ได้ ผมจะลองคุยกับเมียคุณดู คุณให้เบอร์มา แล้วไปนั่งรอข้างนอก ผมคุยกับภรรยาคุณเสร็จแล้วค่อยเรียกคุณ”

“ขอบคุณครับ”

ผ่านไปชั่วโมงกว่า หมอคุยนานกว่าที่คุณบริสุทธิ์คิด ในที่สุดจิตแพทย์ก็เรียกเขาไปพบ

“คุณหมอคุยกับเมียผมแล้วใช่มั้ยครับ?”

“ใช่ครับ”

“ตกลงหมอแนะนำว่าไงครับ?”

จิตแพทย์กุมขมับ ถอนหายใจเบา ๆ กล่าวว่า “ผมว่าคุณกินยาพิษไปเถอะ”

วินทร์ เลียววาริณ
17-7-25

.....................

เล่าใหม่จากขำขันที่ได้ยินมา รวมอยู่ในหนังสือนวนิยาย เรื่องรักของคุณบริสุทธิ์ฯ
 

(นวนิยายแนวใหม่ที่นำขำขันตลกๆ ระดับ ‘ขำกลิ้ง’ 400 เรื่องมายำเป็นนวนิยาย)
ค่าคลายเครียดแค่ 330 บาท เฉลี่ยขำละ 80 สตางค์ หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว

ในนวนิยายของกิมย้งเรื่อง กระบี่เย้ยยุทธจักร จอมยุทธ์ฝ่ายอสูรกลุ่มหนึ่งถูกฝ่ายธัมมะลวงเข้าไปในถ้ำแห่งหนึ่งแล้วปิดตายถ้ำนั้น พวกที่ถูกขังใช้อาวุธทลายผนังถ้ำ ด้วยคมอาวุธหลายชิ้นบวกกับพลังภายในระดับสูง พวกเขาเจาะถ้ำไปได้มาก แต่แล้วพวกเขาก็ล้มตายสิ้นเพราะหมดแรง เมื่อตัวละครเอก ‘เหล็งฮู้ชง’ ไปสำรวจถ้ำนั้นนานปีให้หลัง เขาพบว่าจอมยุทธ์เหล่านั้นทลายกำแพงถ้ำไปจวนสำเร็จแล้ว เหลือเพียงนิ้วสองนิ้วก็ทะลุ แต่พวกเขาตายเสียก่อน

พวกเขาอาจตายเพราะหมดกำลังกาย หรืออาจหมดกำลังใจที่จะเดินหน้า เพราะภายในถ้ำมืดพวกเขาไม่มีทางรู้ว่าทลายกำแพงไปได้มากเพียงไรแล้ว หากพวกเขารู้ว่าเหลืออีกเพียงไม่กี่นิ้วเท่านั้น พวกเขาก็ย่อมมีกำลังใจทลายมันออกไปได้เพราะรู้ว่าอยู่ใกล้จุดหมาย

ในชีวิตคนเรา มีหลายเรื่องที่เราทำจวนถึงจุดหมาย แต่ล้มเลิก โดยไม่รู้ว่าอีกนิดเดียวเท่านั้นก็สำเร็จแล้ว

หากเราประสบเรือแตกกลางมหาสมุทร ลอยคออยู่เดียวดาย เรามีสองทางเลือกคือ หนึ่งลอยตัวอยู่ในน้ำจนความช่วยเหลือมาถึงหรืออาจไม่มาเลย และสองปล่อยตัวจมน้ำตายไปเลย เพราะว่ายไปก็เสียแรงเปล่า ในเมื่อจะต้องตายอยู่แล้ว มิสู้ตายให้พ้นทุกข์ไปเลยดีกว่า

แต่เราก็ไม่มีทางรู้ว่าจะมีเรือมาช่วยหรือไม่ และถ้ามี เรือที่มาช่วยอยู่ใกล้หรือไกลแค่ไหน

เราต้องตัดสินใจว่าจะเดินหน้าต่อไปหรือยอมแพ้ ซึ่งตัดสินใจได้ยากมากในสภาพมืดแปดด้าน

ในการวิ่งแข่ง นักวิ่งคนหนึ่งเห็นคนอื่นวิ่งแซงหน้าตนไปทีละคน ๆ จนเขารั้งท้าย เขาอาจคิดว่าไม่มีทางชนะแล้ว ก็ไม่ต้องดิ้นรนอะไรอีก แต่ความจริงอาจเป็นว่านักวิ่งคนอื่นก็กำลังหมดแรงและคิดยอมแพ้เช่นกัน ในกรณีนี้ คนที่คิดยอมแพ้ทีหลังสุดเป็นผู้ชนะ

บางครั้งชัยชนะก็มาจากความอดทน รอให้คนอื่นยอมแพ้ก่อน

จิตวิญญาณในการต่อสู้ของแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนจะสู้ตายจนถึงนาทีสุดท้าย บางคนจะประเมินและตัดสินยอมแพ้เมื่อถึงจุดที่เขาคิดว่าควรยอมแพ้ เรื่องนี้ย่อมไม่มีใครผิดใครถูก โง่หรือฉลาด มันเป็นเพียงทัศนคติการมองโลกและชีวิตเท่านั้น

โลกกีฬาเห็นสัจธรรมของเรื่องนี้ชัดเจน บ่อยครั้งที่ฝ่ายหนึ่งรั้งท้าย ดูท่าพ่ายแพ้แน่นอน กลับตีตื้นขึ้นมานำชัยได้ เพราะการกัดไม่ปล่อย สู้ไม่ถอย

บางทีก่อนยอมแพ้ นึกให้ดีก่อนว่า อาจเหลือกำแพงอีกเพียงนิ้วเดียวเท่านั้นที่ขวางเรากับความสำเร็จ

เราไม่รู้ว่าเหล่าจอมยุทธ์ในถ้ำลงแรงทลายถ้ำจนนาทีสุดท้ายของชีวิตหรือไม่ หากพวกเขาสู้จนจุดสุดท้าย พวกเขาก็เพียงพ่ายแพ้ในเกมนั้น แต่หัวใจของพวกเขาชนะเรียบร้อยแล้ว

วินทร์ เลียววาริณ
17-7-25

.................. 

จาก 1 เปอร์เซ็นต์ของความเป็นไปได้

นักโทษคนหนึ่งเขียนจดหมายถึงคนรักของเขาว่า เขากำลังจะพ้นโทษ หลังจากใช้ชีวิตในคุกนานสามปี เขาอยากรู้ว่าเธอยังรอเขาอยู่หรือไม่ เธอจะให้อภัยเขาไหม จากคุกเขานั่งรถบัสกลับบ้าน หวังจะได้กลับไปหาเธอ หากเธอยังรักเขาอยู่ ก็ให้แขวนริบบินสีเหลืองเส้นหนึ่งรอบต้นโอคหน้าบ้าน หากเขานั่งรถบัสผ่านไปแล้วไม่เห็นริบบินสีเหลือง เขาก็จะไม่ลงจากรถ และจากไปตลอดกาล ยอมรับคำตัดสินของเธอโดยดุษณี ระหว่างทาง เขาขอให้คนขับรถบัสช่วยมองหาริบบินสีเหลืองที่คาดรอบต้นโอค เพราะเขากลัวว่ามองหาแล้วไม่เห็น

นี่เป็นเนื้อหาของเพลง Tie a Yellow Ribbon ’Round the Old Oak Tree แต่งโดย เออร์วิน ลีไวน์ กับ แอล. รัสเซลล์ บราวน์ มีเค้ามูลจากเรื่องจริงของชายนักโทษคนหนึ่งในรัฐจอร์เจีย สหรัฐอเมริกา มันกลายเป็นบทความ หนังโทรทัศน์ และเพลง

I’m comin’ home, I’ve done my time 
Now I’ve got to know what is and isn’t mine 
If you received my letter telling you I’d soon be free 
Then you’ll know just what to do 
If you still want me...

ในศตวรรษที่ 19 ริบบินสีเหลืองเป็นสัญลักษณ์ของการระลึกถึงหรือการรอทหาร ผู้หญิงหลายคนคาดริบบินสีเหลืองบนเส้นผมเพื่อบอกว่าพวกเธอกำลังรอคนรักซึ่งไปรับใช้ชาติอยู่ในสมรภูมิ

ในยุค 1970 สัญลักษณ์ริบบินสีเหลืองนี้ขยายออกไปนอกวงการทหาร มีความหมายถึงการจากไปของคนรัก ไม่ว่าจะไปสงครามหรือติดคุก การติดริบบินสีเหลืองหมายถึงใครคนนั้นยังรอคนที่จากไปอยู่ บางครั้งก็ผูกรอบต้นไม้หน้าบ้าน

Tie a yellow ribbon ’round the old oak tree 
It’s been three long years 
Do you still want me...

.....................

ความผิดของมนุษย์ในโลกมีสองประเภท ทำผิดโดยไม่ตั้งใจกับโดยตั้งใจ

การทำผิดโดยไม่ตั้งใจก็มีสองประเภทคือ ทำผิดแล้วหลาบจำ ไม่ทำผิดอีก กับทำผิดแล้วทำซ้ำอีก

โดยหลักการ การทำผิดแล้วหลาบจำ รู้จักเรียนรู้จากสิ่งที่ทำ ก็เป็นเรื่องที่น่าให้อภัย แต่โดยการปฏิบัติ สังคมมักไม่ค่อยเปิดโอกาส โอกาสที่สองให้คนทำผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักโทษและอาชญากร

นี่อาจเป็นสาเหตุของการกลับเข้าคุกรอบที่สอง รอบที่สามของคนจำนวนมาก ด้วยทัศนคติแบบนี้ของสังคม สร้างคุกเท่าไรก็ไม่เคยพอ

การเปิดโอกาสที่สองแก่คนทำผิดที่รู้สำนึกไม่เพียงยกระดับจิตใจของคนที่รู้จักให้อภัย ยังช่วยแก้ปัญหารวมของสังคมในระยะยาวซึ่งยั่งยืนกว่า

คัมภีร์คริสต์ศาสนา The Gospel of John บทที่ 8:1-11 บันทึกว่า เช้าวันหนึ่ง เมื่อพระเยซูเสด็จไปถึงภูเขามะกอก พระองค์ดำเนินไปถึงวัดแห่งหนึ่ง พบเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจะถูกประชาทัณฑ์ เนื่องจากนางประพฤติผิดในกาม โทษของนางตามกฎแห่งโมเสสคือต้องถูกขว้างด้วยก้อนหินจนตาย

พระเยซูตรัสกับชาวบ้านผู้หมายจะลงทัณฑ์ว่า “ขอให้ผู้ที่ปราศจากบาปเป็นคนแรกที่ขว้างก้อนหินใส่นางเถิด” ไม่นานฝูงชนก็ค่อยๆ หายไปทีละคนสองคน ในที่สุดก็เหลือแต่พระองค์กับหญิงคนนั้น องค์เยซูตรัสกับสตรีนางนั้นว่า “เราเองก็ไม่อาจประกาศว่าเจ้าทำผิด จงไปเสียเถิด และอย่าทำบาปอีก”

ไม่เคยมีใครไม่ทำผิด ไม่มีคนบริสุทธิ์ผุดผ่องเต็มร้อยในโลกใบนี้ แม้แต่พระพุทธองค์ยังทรงให้โอกาสที่สองแก่โจรใจบาป องคุลิมาล

การให้อภัยจึงเป็นทานชั้นสูง เพราะมันยกระดับจิตใจของคนให้

สำนวนจีนว่า “เมื่อวางดาบ ก็เป็นอรหันต์”

มหาตมะ คานธี กล่าวว่า “คนอ่อนแอไม่สามารถให้อภัยได้ การให้อภัยเป็นคุณสมบัติของคนเข้มแข็ง”

อิสรภาพที่แท้จริงเกิดขึ้นเมื่อใจเป็นอิสระ

I’m really still in prison 
And my love, she holds the key 
A simple yellow ribbon’s what I need to set me free

.....................

รถบัสแล่นไปถึงที่หมาย คนในรถบัสส่งเสียงร้องเชียร์ดังลั่น ชายอดีตนักโทษมองเห็นริบบินสีเหลืองจำนวนนับร้อยเส้นแขวนบนต้นโอคใหญ่ ปลิวไสวไปตามแรงลม

วินทร์ เลียววาริณ
16-7-25