พ่อบอกให้เดชาเรียนแพทย์ แม่อยากให้เขาเรียนกฎหมาย แต่เขาอยากเรียนศิลปะ เดชาบอกพ่อแม่ว่าเขาโตแล้ว เลือกทางเดินตัวเองได้ แต่เขารู้สึกแย่หากไม่ทำตามคำแนะนำของพ่อแม่ และยิ่งรู้สึกแย่กว่าเมื่อต้องทำตามคำแนะนำที่เขาไม่ชอบ ท้ายที่สุดเขาก็ตามใจแม่ เขาทำตามบทบาทของ ‘ลูกกตัญญู’ เขาไม่มีความสุขในอาชีพของเขาเลย

ถาวรทำงานออกแบบโฆษณา เขาใส่รูปสินค้าเล็ก ๆ แต่เจ้านายบอกว่าอยากให้รูปสินค้าใหญ่ ๆ เขารู้สึกแย่หากไม่ทำตามคำแนะนำของเจ้านาย แต่รู้สึกแย่กว่าหากทำตามคำแนะนำที่เขาไม่ชอบ ท้ายที่สุดเพื่อรักษาบรรยากาศของการทำงาน เขาตามใจเจ้านาย

เขาไม่เคยประสบความสำเร็จในสายงานของเขาเลย

นารีไปซื้อกระเป๋าสะพายกับเพื่อนสาวสองคน เธอชอบใบสีเหลือง เพื่อนคนหนึ่งบอกว่าใบสีแดงเหมาะกับเธอมากกว่า เพื่อนอีกคนว่าน่าจะเป็นกระเป๋าหนังมากกว่า เธอไม่ชอบทั้งสองแบบที่เพื่อนแนะนำ นารีรู้ว่าเพื่อนของเธอมีรสนิยมดี เธออยากเอาใจเพื่อน แต่เธอรู้สึกว่าทำแล้วไม่มีความสุข

ฯลฯ

มนุษย์เรามีสัญชาตญาณกลัวว่าคนอื่นจะไม่ชอบ เราอยากรู้ว่าคนอื่นจะมีปฏิกิริยาอะไรเมื่อเราทำเรื่องหนึ่ง ๆ คนอื่นจะคิดอะไรเมื่อเราสวมเสื้อไม่เหมือนคนอื่น สีไม่ตรงใจพวกเขา กินไม่เหมือนพวกเขา เราอยากให้คนอื่นชอบเรา

เรารู้สึกว่าเราเป็นคนมีค่าก็เมื่อคนอื่นชอบเรา ยิ่งมากคน ยิ่งดี

ถ้าเราไม่ทำสิ่งที่ขัดกับความชอบของคนอื่น เราก็ไม่สบายใจ เพราะกลัวจะได้ยินคำติเตียนของคนอื่น

ปัญหาคือถ้าเราทำตามใจคนอื่น เราก็ไม่สบายใจ

มนุษย์แต่ละคนมีความฝัน ความคิด ความต้องการ และวิถีทางของตัวเอง แต่ละคนเชื่อว่าตนเองถูกต้อง คนส่วนใหญ่ชอบหาคำตอบสุดท้ายคำตอบเดียวในทุกเรื่อง

พวกเขาเห็นว่าคนที่แตกต่างจากตนคือคนประหลาด ทั้งนี้เพราะคนส่วนใหญ่กลัวความแตกต่างจากความเคยชินของพวกเขา พวกเขาคิดว่าอะไรที่ไม่เคยเห็นหรือไม่เคยทำเป็นเรื่องไม่ถูกไม่ดี

ประสบการณ์ชีวิตต่างกันปรับหลอมโลกทัศน์และมุมมอง และเมื่อใช้มุมมองแบบหนึ่งไปมองอีกคนหนึ่ง ย่อมเห็นความแตกต่าง และหากใจไม่กว้างพอ ก็จะวิพากษ์และตัดสินคนอื่นด้วยมุมมองและกรอบคิดแคบ ๆ ของตัวเอง

ดังนั้นเราจึงมักถูกคนที่เห็นต่างจากเราตัดสิน และพยายามชี้ทางที่เขาเชื่อว่าถูกต้องหรือดีที่สุดให้เราเดิน

หากเราทำตามใจเขา ก็เท่ากับเราพยายามเอาใจเขาคนนั้น

แต่ความจริงคือ ไม่ใช่ทุกเรื่องในชีวิตที่ต้องมีคำตอบเดียว หรือต้องมีคำตอบ

ความจริงคือ มีคนนับล้าน ๆ ที่เห็นต่างกัน ความเห็นหรือคำแนะนำนับล้านที่ขัดแย้งกัน ไม่อาจถูกต้องพร้อมกัน

นี่แปลว่าความเห็นเป็นความคิดส่วนตัว ไม่ใช่สัจธรรม

เรื่องหลายเรื่องในโลกเป็นรสนิยมส่วนตัว เป็นนานาจิตตัง ดังนั้นไม่มีวิถีทางใดที่ถูกต้องสูงสุด

จึงย่อมเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเอาใจทุกคน

และเป็นเรื่องปกติที่เมื่อเราไม่ทำตามใจคนอื่น เราจะถูกวิพากษ์

วินทร์ เลียววาริณ
16-10-25

.........

หลายปีก่อนมีนิยายไซไฟจีนเรื่องหนึ่งโด่งดังไปทั่วโลก ได้รับรางวัลฮิวโก และสร้างเป็นหนังด้วย ทั้งเวอร์ชั่นจีนและฝรั่ง (ได้รับรางวัลฮิวโกนี่ถือว่าสุดยอดแล้ว)

คือเรื่อง ดาวซานถี่ อุบัติสงครามล้างโลก (The Three-Body Problem)

คำว่า ซานถี่ (三体) แปลตรงตัวว่า สามร่าง

ในหนังฉบับ Netflix สร้าง ตั้งชื่อดาวว่า ซานถี่ แต่ในภาษาจีนต้นฉบับ ซานถี่ไม่ใช่ชื่อเฉพาะ

ในทางดาราศาสตร์หมายถึงระบบดาวสามดวง (three-body) นั่นคือเมื่อดวงอาทิตย์สามดวงโคจรวนกัน หากมีดาวเคราะห์อยู่ สภาพดาวเคราะห์ก็ปั่นป่วน ไม่เสถียร เป็นที่มาของสิ่งที่เรียกว่า three-body problem

เอาละ เกริ่นมาตั้งนานก็เพื่อจะบอกว่า ในนวนิยาย สี่ภพ ก็มีดาวชื่อคล้ายกัน คือซานไถ

นี่ไม่ใช่ลอกหรือล้อเลียน หรือกวงติงแต่ประการใด

ซานถี่กับซานไถไม่มีอะไรที่เกี่ยวกัน เพียงแต่ชื่อคล้ายกัน และเกี่ยวกับดาวเหมือนกัน

ตอนเขียนก็ไม่เคยคิดอะไร แต่เมื่อเขียนออกมา ก็นึกขำที่ชื่อคล้ายกันมาก

แต่ระบบดาวซานไถมีจริงนะครับ ผมอ้างอิงมาจากตำราโบราณของจีน

ซานไถ (三台 Three Terraces) คือกลุ่มดาวสามคู่ในกลุ่มดาวหมีใหญ่ (Ursa Major) ซึ่งอยู่ห่างจากโลกราว 80 ปีแสง

ที่น่าสนใจคือพวกนักพรตเต๋าโบราณมีกิจกรรมเดินอย่างหนึ่ง เรียกว่า ปู้กังต้าโต่ว (步罡踏鬥)

ปู้ (步) คือก้าว กัง (罡) คือดวงดาวที่ประกอบเป็นก้านตะบวยของกลุ่มดาวตะบวยใหญ่ (Big Dipper)

ตำราสมัยซ่งอธิบายเรื่องปู้กังว่า การเดินปู้กังคือการเชื่อมกับ ‘เจิน’ (真) คือความสมบูรณ์สูงสุด

ปู้กังก็คือการเดินในสวรรค์ เพื่อบรรลุความสมบูรณ์แบบของมนุษย์ พวกนักพรตเต๋าใช้หลักนี้ โดยเดินไปตามทางของหมู่ดาวตะบวย ไปจบที่ประตูสวรรค์ ในดินแดนที่เรียกว่าซานไถ

ในทางเต๋า ซานไถคือบันไดสวรรค์ เป็นทางขึ้นลงของเทพไท่อี้

เอาละ อย่างนี้ก็เข้าทางไซไฟเลย เพราะผู้เขียนสามารถแต่งเรื่องโยงไท่อี้เป็นสิ่งทรงภูมิปัญญาต่างดาวแห่งซานไถ

อีกจุดหนึ่งที่น่าคิดคือ ขณะที่นิยายซานถี่พูดถึง three-body problem นิยายสี่ภพจะพูดถึง four-body problem

แปลว่า ปัญหาของสี่ภพ

อยากรู้ว่าเป็นยังไง ก็ต้องอ่าน รอ'ไรล่ะ?

วินทร์ เลียววาริณ
15-10-25

...............

สี่ภพ เป็นนิยายจีนกำลังภายใน+ไซไฟ ผลงาน 5 ปีของ วินทร์ เลียววาริณ

จำหน่ายในงานหนังสือและทางออนไลน์
งานหนังสือบูธ F-21 (ราคา 2,300.- ถ้ารับเอง)

ผมชอบสังเกตคน พฤติกรรม ปฏิกิริยาของเขา วิธีการพูด การกระทำอย่างเดียว ก็อาจบอกได้เลยว่าคนคนนั้นเป็นอย่างไร บ่อยครั้งบอกอนาคตของเขาได้ด้วย

บางคนเห็นอะไรก็บ่น เห็นอะไรก็ติตลอด ชีวิตมีแต่เรื่องลบเรื่องเลวร้าย อย่างนี้อยู่ใกล้ก็เหนื่อยใจไปด้วย

คนไม่มีความสุขมักส่ง ‘พลังงานมืด’ ทำให้คนอื่นไม่มีความสุขไปด้วย

เวลาอยู่กับคนที่มองโลกขำ ๆ ไม่จริงจังกับมัน เราจะรู้สึกเย็นลง อย่างนี้กระมังที่เรียกว่าออรา (aura)

ออราแบบนี้เราทุกคนก็มีได้

ออราแบบนี้เกิดจากทัศนคติ (attitude) ที่ดี

ผ่านชีวิตมาอีกหลายสิบปี มองเหตุการณ์ เรื่องราวต่าง ๆ รอบตัว ทั้งที่เป็นประสบการณ์ตรงและประสบการณ์ของคนอื่น ก็เริ่มเห็นจริงว่าทัศนคติเป็นสิ่งสำคัญที่สุดจริง ๆ

มันสำคัญกว่าเงินทอง ชื่อเสียง อำนาจ เพราะต่อให้มีเงินทองล้นเหลือ มีชื่อเสียงก้องโลก มีอำนาจล้นฟ้า หากมีทัศนคติไม่ดี ก็อาจไม่มีความสุขสงบทั้งชีวิต และเมื่อไม่มีความสุข ก็มักส่งความร้อนไปให้คนรอบตัวด้วย

ปัญหาคือคนส่วนใหญ่ไปผูกเอาเองว่า ต้องรวยก่อนจึงจะสุขได้ หรือความสุขเกี่ยวกับความรวย

ถ้ามันเป็นความจริง มหาเศรษฐีทุกคนในโลกก็ต้องมีความสุขยิ้มระรื่นชื่นใจ ซึ่งไม่ใช่ภาพที่เราเห็น เพราะความยากจนกับความสุขเป็นคนละเรื่องกัน

คนที่มีทัศนคติลบก็เท่ากับได้รับใบรับประกัน 100 เปอร์เซ็นต์เต็มว่าจะไม่มีความสุข

บางคนอาจคิดว่า การมีทัศนคติบวกคือพวก ‘โลกสวย’ ไม่เกี่ยวกันแต่อย่างใด คนละเรื่องกันเลย มองบวกคือมองความเป็นไปได้ ส่วน ‘โลกสวย’ (ในนัยที่เราใช้กัน) คือฟุ้งซ่าน

ถ้าพูดอย่างนี้ พวกมีทัศนคติลบต่างหากที่ฟุ้งซ่าน! คือฟุ้งซ่านในเชิงลบ

รังสีออราเกิดขึ้นเมื่อมีทัศนคติบวก

เวลาอยู่กับคนที่มองโลกขำ ๆ ไม่จริงจังกับมัน เราจะรู้สึกเย็นลง

ใช่ ออราแบบนี้เราทุกคนก็มีได้

วินทร์ เลียววาริณ
15-10-25

.....