• วินทร์ เลียววาริณ
    12 วันที่ผ่านมา

    เมื่อวานนี้เล่าว่า ผมเคยนำ แดน บราวน์ ไปกวนเล่นในเรื่อง ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85

    ตอนนั้น แดน บราวน์ ดังมากจากเรื่อง The Da Vinci Code ยอดขายถล่มทลาย

    นึกอิจฉา ก็กวนเขาเล่น

    แน่นอน ผมไม่ได้ใช้ชื่อ แดน บราวน์ ตรงๆ

    นี่คือสิ่งที่เขียน

    (ท่อน 1 แนะนำไอ้แบน)

    ข้าพเจ้ากวาดตาไปรอบตัว

    "ตกลงยามไม่เห็นบุคคลแปลกหน้าที่มีพิรุธน่าสงสัยว่าเป็นผู้ขโมยหนังสือของผม?"

    "ไม่เห็นครับ"

    "ต้องมีสิ ไม่งั้นหนังสือของผมจะหายไปได้ยังไง"

    สายตาของข้าพเจ้าหยุดที่ร่างหนึ่ง นอนหงายหลับบนม้านั่งยาว หน้าตาบ่งว่าเป็นชาวตะวันตก เสื้อผ้าดูไม่ออกว่าเก่าหรือสกปรก หรือทั้งเก่าทั้งสกปรก โมเลกุลเหล้าฟุ้งกระจาย

    "มัน-เอ้ย!-เขาเป็นใคร?"

    "ฝรั่งอเมริกันที่เพิ่งมาที่นี่ไม่นาน มัน-เอ้ย!-เขาอาศัยอยู่ ณ ห้อง B 613 ถัดจากห้องคุณไปหนึ่งห้อง"

    "แล้วทำไมไม่นอนในห้องของตัวเอง?"

    "ไอ้แบนบอกว่าในห้องร้อน ชอบข้างล่างมากกว่า เพราะเย็นดี"

    "มัน-เอ้ย!-เขาชื่อไอ้แบนหรือ? ทำไม? หัวก็ไม่แบน"

    "เพราะเจ้านี่กินเหล้าทีละแบน ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เมาแอ๋ทุกวัน แต่เจ้านี่นิสัยดี เมาแล้วไม่ขับ ใคร ๆ ก็ชอบหมอนี่"

    "ไอ้แบนชื่อจริงว่าอะไร?"

    "ดราวนี่ หรือ ดราวนั่น อะไรสักอย่าง อ้อ! ลืมบอกไป ไอ้แบนอยากพบคุณ"

    "ทำไม?"

    "ไอ้แบนอยากเป็นนักเขียน เมื่อผมบอกว่าคุณเป็นนักเขียนใหญ่ ไอ้แบนก็อยากมาขอสมัครเป็นศิษย์ของคุณ ผมบอกเขาว่าค่าครูวันละขวดก็พอ"

    ...................

    (ท่อน 2 หลังจากตัวเอกตามล่ารหัสนิทานอีแสบ หรือ The Aesab Code)

    เราสามคนนั่งกินอาหารมื้อสุดท้ายด้วยกันในพับผ่า บนโต๊ะวางสุราสามจอก

    "นี่เป็นอาหารเย็นมื้อสุดท้ายของเรา"

    ไอ้แบนหน้าหงอยลง "ใช่ The Last Supper..."

    "อย่าคิดมาก เชิญร่ำดื่มให้เมามาย"

    ไอ้แบนเปรยขึ้น "จอกเหล้าร้านนี้แปลกดี หน้าตาโบราณมาก เหมือน Holy Grail ความจริงเราสามคนก็เหมือนอัศวินสมัยโบราณสามนายที่ออกตามหาจอกศักดิ์สิทธิ์"

    "ใช่ และที่เราดื่มก็คือน้ำศักดิ์สิทธิ์หลายสิบดีกรี"

    เราสามคนชนจอกและกรอก 'น้ำศักดิ์สิทธิ์' เข้าปาก

    "คุณจะกลับอเมริกาพรุ่งนี้จริงหรือ?"

    ไอ้แบนตอบ "ใช่อะ ผมตั้งใจจะเลิกเมา แล้วเริ่มต้นทำงานเสียที"

    "เขียนนิยาย?"

    "ใช่อะ แต่จนถึงวันนี้ผมยังคิดไม่ออกอะ ผมไม่รู้จะแปลงวัตถุดิบเป็นเรื่องได้ยังไง"

    เขาสบตาข้าพเจ้า "พี่ครับ ผมเอาเรื่องผจญภัยของพี่ไปเขียนเป็นนิยายได้ไหม ใช้ชื่อ The Aesab Code ให้พี่เป็นพระเอก"

    "นิยายฝรั่งเอาคนไทยเป็นพระเอก คงขายดีหรอกนะ! คุณจะเขียนนิยายทั้งทีก็ควรคิดใหม่ทำใหม่ คิดพล็อตจะยากอะไร?"

    "ยากนะ ยากมั่กมั่ก"

    "ไม่ยาก ลองมองไปรอบตัวคุณ ทุกอย่างที่คุณเห็นสามารถแปลงเป็นนิยายได้ทั้งสิ้น อย่างจอกเหล้านี่ก็เป็นวัตถุดิบในการแต่งนิยายได้"

    "จริงอะ? ยังไงอะ?"

    "หลายวันนี้เราพยายามคลี่คลายความลับของหนังสือโบราณ นิทานอีแสบ เรื่องรักของคนโบราณซึ่งเป็นต้นเหตุให้ ดา วินชี วาดภาพ โมนา ลิซา เมื่อกี้คุณเปรยว่า หน้าตาจอกเหล้าเหมือน Holy Grail และเราสามคนเหมือนอัศวินสมัยโบราณสามนายที่ออกตามหาจอกศักดิ์สิทธิ์ คุณก็เล่นเรื่อง Holy Grail เลยซี อ้อ! เมื่อกี้คุณเอ่ยคำว่า The Last Supper มันเป็นชื่อภาพวาดของ ดา วินชี ใช่ไหม?"

    ชาวอเมริกันว่า "ใช่อะ เป็นรูปพระเยซูกินอาหารมื้อสุดท้ายอะ"

    "งั้นคุณก็โยงเรื่องภาพ The Last Supper ที่คุณว่าเข้ากับจอกศักดิ์สิทธิ์ แล้วโยงเข้ากับงานของ ดา วินชี แล้วก็ใส่เรื่อง Golden Section เข้าไปได้เลย บอกว่ามันเป็นสัดส่วนศักดิ์สิทธิ์ มั่วให้เป็นรหัสลับแล้วอย่าลืมเอาคำศัพท์มาย้อนหลัง แล้วสร้างความหมายขึ้นมาใหม่ ยำ ๆ เข้าไป อย่างที่ผมเฉลยปริศนา นิทานอีแสบ น่ะ เทคนิคนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ ถ้าคุณกล้าหน่อย ก็เล่นประเด็นแรง ๆ เลย อย่างศาสนาเป็นต้น คนเขาชอบอ่านประเด็นชวนทะเลาะกัน..."

    ยามเสริม "อย่างเรื่องพระมีเมียเป็นต้น"

    "แล้วขยายความโคตรของ ดา วินชี ด้วย"

    "โคตร ดา วินชี? The Da Vinci Code?"

    พลันนัยน์ตาของไอ้แบนเป็นประกาย อุทาน "โอ! มายก๊อด... น่าสนใจมั่กมั่ก... ผมรู้แล้วละว่าจะเขียนนิยายเรื่องอะไร อิ อิ หุ หุ อ้อ! แล้วผมต้องมีนามปากกามะ?"

    "ไม่จำเป็น"

    "แต่ชื่อจริงของผมน่ะไม่ค่อยเข้าท่าอะ"

    ข้าพเจ้าถามเขา "คุณชื่อจริงว่าอะไรครับ?"

    "ผมชื่อ ดราวนี่ อะ แต่เพื่อน ๆ ชอบเรียกผมว่า The Drowned อะพวกมันประชดที่ผมจมตัวเองกับเหล้า พอมาถึงเมืองไทย ราวกับนัดกันไว้ คนไทยก็เรียกผมว่า ไอ้แบน เพราะผมกินเหล้าทีละแบนอะ ฉะนั้นชื่อของผมตอนนี้ก็คือ Drowned Ban"

    "ดราวน์ แบน... ชื่อประหลาด โดยเฉพาะหากเป็นชื่อนักเขียน"

    "แต่ทำไงได้อะ? ชื่อหนึ่งวงเหล้าเมืองนอกตั้งให้ อีกชื่อหนึ่งก๊วนเหล้าเมืองไทยตั้งให้ ทั้งสองก๊วนมีความหมายต่อผมยิ่ง"

    "ไม่ยาก ชื่อไม่เพราะก็ลองผวนกลับดู อาจดีขึ้นนะ"

    เขาทำปากขมุบขมิบผวนคำตามคำแนะนำของข้าพเจ้า สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนเป็นยิ้มระรื่น จับมือข้าพเจ้าเขย่าเป็นการใหญ่ แล้วชูสองมือขึ้นฟ้า

    "โอ! ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้ผมมาเมาและเจอพี่ที่เมืองไทยนี่ อิ อิ หุ หุ อะ อะ..."

    ยามบ่น "ไอ้ ดราวน์ แบน มันบ้าไปแล้ว ท่าทางมันดีใจเหมือนนักเขียนที่ขายหนังสือได้สักแปดสิบล้านเล่ม"

    ..........................

    ต่อมาไอ้แบนก็ขายหนังสือได้ 80 ล้านเล่มจริงๆ ส่วน ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85 ยังคงขายไม่ออก

    วินทร์ เลียววาริณ
    23-4-25

    .........................

    ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85 
    นวนิยายรัก + อิงประวัติศาสตร์ + ไซไฟ + ล้อเลียน + เสียดสีการเมือง

    สาย ธารี เป็นโกสท์ไรเตอร์ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของนักเขียนที่มีชื่อเสียงหลายคน วันหนึ่งเขาเดินชนหญิงสาวคนหนึ่งที่หัวมุมถนนและหลงรักเธอทันที เขาเชื่อมั่นว่า เขาเคยพบกับเธอมาก่อน

    สาย ธารี สืบพบว่าหญิงสาวคนที่เขาหลงรักแรกพบ เกี่ยวข้องกับหนังสือนิทานโบราณเล่มหนึ่งที่ตีพิมพ์โดยหมอบรัดเลย์ ชื่อ นิทานอีแสบ ยิ่งเขาคลี่ปริศนาแห่ง นิทานอีแสบ ลึกเท่าใด ก็ยิ่งค้นพบความลับของเขากับเธอ ทั้งสอง ‘เคย’ รักกันมาก่อนในหลายๆ โลก จักรวาลประกอบด้วยมิติต่างๆ มากมายนับไม่ถ้วน เธอคนที่เขารักเป็นหนึ่งใน ‘เธอ’ จำนวนล้านๆ คนในโลกมิติต่างๆ ที่ซ้อนทับกัน

    ความรักของเขากับเธอในโลกมิติต่างๆ เกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์โลกตั้งแต่โบราณ เช่น การยาตราทัพข้ามโลกของเจ็งกิสข่าน, อเล็กซานเดอร์มหาราช, การรุกกรุงธนบุรีของอะแซหวุ่นกี้, จิตรกรรมของ ดา วินชี, ความลับกรุงศรีอยุธยาแตกในปี พ.ศ. 2310, ลายแทงขุมทรัพย์โบราณ, ความลับของเลข 5 กับ 8 ไปจนถึงปริศนากลุ่มดาวราศีธนู, หลุมดำ และการย้ายข้ามมิติในจักรวาล

    เป็นนวนิยายที่นำเรื่องต่างๆ มายำ - อำ - เสียดสี และกวน teen อย่างที่สุด! โดยมีความรักเป็นเครื่องปรุง

    ความเห็นของผู้อ่านทั่วประเทศ :

    "เป็นงานทดลองที่เล่นได้หลากหลายและมันส์ที่สุด"

    "เรื่องที่ยำและแต่งสีเติมกลิ่นเยอะสะปานนี้ แท้จริงแล้วคือการตกตะกอนความคิดชั้นเยี่ยมเท่าที่เห็นมา"

    "ขอบอกว่า 'โดนนนน' "

    "ชอบมาก ๆ เล่มนี้ เสียดสี แดกดันได้มันสมใจจริง ๆ"

    "เป็นนวนิยายแนวจิก กัด ยำ อำ ซึ้ง กวนประสาท และฮากรึ่ม ๆ… ใครที่ชอบนิยายที่อ่านไป งงไป อึ้งไป รับรองว่าต้องชอบค่ะ"

    "เป็นงานเขียนเชิงทดลองที่ยอดเยี่ยมและไม่เคยมีใครคิดแบบนี้มาก่อน"

    "มีอารมณ์ขันและมุขตลกแบบกวนส้นเท้าอื่น ๆ ที่พบได้ทั่วไปในหนังสือเล่มนี้"

    "บอกได้เลยว่าเล่มนี้เป็นนิยายที่เสียดสี แดกดัน ประชดประชันสังคมมนุษย์ที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา ยิ่งอ่านยิ่งงง และยิ่งสนุกไปในเวลาเดียวกัน"

    "สอดแทรกประเด็นสังคมที่อ่านแล้วก็ทราบได้ทันทีว่า 'โกหก' แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเมื่ออ่านแล้วก็รู้สึก 'สะใจ' "

    "สนุกจริง ๆ ค่ะ อ่านแล้วแบบ... เฮ้ย คิดได้ไง"

    "เป็นนิยายที่ชอบมาก ๆ ในรอบหลายปี ออกแนวยอกย้อน ยึกยือ อ่านเองดีกว่าครับ"

    "สนุกมาก ๆ ค่ะ อ่านแล้วได้อารมณ์แบบกึก ๆ กัก ๆ ขำ ๆ แปลก ๆ แต่ชอบนะ คิดได้ไง"

    "กวนมากอ่ะ แต่โคตรชอบ เรื่องนี้ยกให้ว่าจินตนาการเขาสุด ๆ ไปเลย"

    "คุณวินทร์เขียนเรื่องนี้ได้เยี่ยม จินตนาการสุดยอด"

    "ฮามาก"

    "สนุกดี คุณวินทร์แต่งได้เสียดสี ประชด และสมเป็นเรื่องแนวทดลองที่สามารถจับเอาทุกอย่างมาเกี่ยวกันได้อย่างหมดจดและงดงามมากค่ะ"

    "จับแพะชนแกะกันเละเทะเลยครับ ถ้าจะอ่านเอามันส์ละก็ แนะนำครับ..."

    "ชอบมาก ๆ ค่ะ อ่านแล้วแบบว่า... เค้าคิดได้ไงเนี่ย... 555"

    "อ่านเอามันจริง ๆ ค่ะ สากกะเบือยันเรือรบสไตล์วินทร์"

    "ชอบมากกกกกกกกกกกกก เจ๋งมากคิดได้ไงไม่รู้"

    ซื้อทางเว็บ https://www.winbookclub.com/store/detail/111/ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ%20พิมพ์ครั้งที่%2085%20%28ฉบับปรับปรุง%29 

    0
    • 0 แชร์
    • 20

บทความล่าสุด