-
วินทร์ เลียววาริณ6 เดือนที่ผ่านมา
สินค้าและบริการจำนวนมากในโลกมีข้อความ ‘ข้อแม้’ แปะมาด้วย ถ้าเป็นโฆษณาทางโทรทัศน์หรือวิทยุ ก็อ่านเร็วมาก ฟังแทบไม่รู้เรื่อง พูดรัว ๆ เหมือนภาษามนุษย์ต่างดาว เช่น “การลงทุนมีความเสี่ยง...” ถ้าเป็นสิ่งพิมพ์ก็มักเป็นข้อความใช้ตัวอักษรเล็กจนต้องใช้แว่นขยาย จึงเรียกว่า fine print แปลว่า อักขระจ้อย
fine print นี้มีเนื้อหาครอบคลุมกว้างมาก เพื่อให้เจ้าของสินค้าและบริการปลอดภัยจากการถูกฟ้องร้อง
fine print มักบอกเป็นเนื้อความทางกฎหมาย อ่านไม่รู้เรื่อง แต่อ่านระหว่างบรรทัดได้ว่า อะไรที่เจ้าของสินค้าและบริการทำถูกต้องเสมอ
เวลาไปทำธุรกรรมกับสถาบันเอกชน เช่น ธนาคาร ประกันภัย บริการโทรศัพท์มือถือ ฯลฯ เอกสารที่เซ็นนั้นเต็มไปด้วยอักขระจ้อย ถ้าจะอ่านก็คงต้องพึ่งทนายความ แทบไม่มีใครอ่าน ถูกมัดมือให้เซ็นโดยอัตโนมัติ
.....................
ชีวิตก็มีอักขระจ้อย...
อักขระจ้อยแห่งชีวิตพิมพ์ในทุกอย่างที่เราทำ มันบอกเราทุกอย่าง เตือนเราทุกเรื่อง และสั้นกว่า อักขระจ้อยในโลกธุรกิจ ไม่ต้องใช้แว่นขยายส่องดู แค่ใช้ความสังเกตเล็กน้อย
‘ตัวหนังสือ’ อักขระจ้อยแห่งชีวิตอาจจะจ้อย อาจจะเล็ก แต่มันก็อยู่ที่ใดที่หนึ่งเสมอ อยู่ที่เรามองเห็นหรือไม่ และอยู่ที่เราจะมองหรือไม่
บ่อยครั้งมันซ่อนอยู่ต่อหน้าต่อตา เราอาจไม่สนใจไปอ่านมัน เพราะ fine print ส่วนใหญ่ไม่ใช่เรื่องที่เราอยากฟัง
กินเหล้า fine print บอกว่าตับอาจพัง
กินอาหารขยะ fine print บอกว่าอาจเป็นสารพัดโรค
ไม่ออกกำลังกาย fine print บอกว่าอาจทำให้ตายเร็ว
ไม่เรียนหนังสือ fine print บอกว่าอาจลดทางเลือกในชีวิต
ไม่อ่านหนังสือ fine print บอกว่าอาจเสียโอกาสก้าวหน้า
ไม่วิเคราะห์สิ่งที่พบเห็น fine print บอกว่าอาจถูกหลอกได้ง่าย
ไม่รู้จักพอ fine print บอกว่าอาจยากจนลง
ไม่หาความรู้เพิ่ม fine print บอกว่าอาจตามโลกไม่ทัน
ไม่อัพเกรดตัวเอง fine print บอกว่าอาจตกงาน
ไม่ให้เวลาลูก fine print บอกว่าลูกอาจเสียเด็ก
ไม่ปรับตัวเข้าหากัน fine print บอกว่าชีวิตคู่อาจอับปาง
ฯลฯ
ความรู้ วิทยาการยุคใหม่ และการสื่อสารที่ดีขึ้นทำให้เราพบ fine print ที่ซ่อนอยู่ชัดเจนขึ้น มีคำเตือนแทบทุกเรื่อง มีตัวอย่างให้เห็นแทบทุกเรื่อง คนฉลาดคือคนที่ยอมเสียเวลาก้มลงอ่าน fine print แห่งชีวิต แล้วเดินตามทางของตัวเองไปถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย และมีคุณภาพชีวิตที่ดี
เพราะการลงทุนชีวิตมีความเสี่ยง
วินทร์ เลียววาริณ
10-6-25จากหนังสือ ความสุขเล็ก ๆ ก็คือความสุข
57 บทความกำลังใจสั้นและยาว ราคาเพียง 190 บาท = บทความละ 3.3 บาท (ไม่คิดค่าส่ง)
หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้วhttps://www.winbookclub.com/store/detail/165/ความสุขเล็ก%2520ๆ%20ก็คือความสุข
0- แชร์
- 42
-

ช่วงนี้ใกล้ปีใหม่แล้ว ถ้าเป็นเมืองไทยเมื่อ 40-50 ปีก่อน ชาวบ้านชาวเมืองมีธรรมเนียมส่ง ส.ค.ส. ให้กัน มีแบบให้เลือกมากมาย
เมื่อผมเป็นเด็ก ในห้วงยามใกล้ปีใหม่ ผมชอบเดินไปดูแผงบัตร ส.ค.ส. ที่ร้านหนังสือแพร่วิทยา หาดใหญ่ เป็นช่วงที่ทางร้านวางบัตร ส.ค.ส. จำนวนมาก รูปไร่นา ควาย เด็กเป่าขลุ่ย ชาวประมง รูปธรรมชาติต่างๆ อาทิตย์ขึ้น อาทิตย์ตก รูปซานตาคลอส ทุ่งหิมะ เลื่อน กวาง เรือสุพรรณหงส์ ฯลฯ รูปโรยกากเพชร รูปสามมิติ ไปจนถึงรูปวาดด้วยมือ หลากหลายจนไม่น่าเชื่อว่าเป็นร้านในต่างจังหวัด
ส.ค.ส.เหล่านั้นราคาตั้งแต่สองสลึงไปจนถึงหลายบาท แต่เด็กคนนี้ไม่มีปัญญาซื้อ
ผมชอบดูภาพเหล่านั้นมาก รู้สึกตื่นตาตื่นใจ และบ่อยครั้งก็จำแบบ แล้วมาวาดเองที่บ้าน
เป็นภาพความสุขของชีวิตวัยเด็กที่โลกทั้งใบกว้างเพียงถนนไม่กี่สาย
สมัยเด็กผมวาดรูป ส.ค.ส. เชยๆ แบบนี้ส่งให้เพื่อนๆ
ทุกครั้งที่นึกถึงความสุขวัยเด็ก แผงขาย ส.ค.ส. เป็นหนึ่งในภาพความทรงจำที่ปรากฏขึ้นเสมอ
เดี๋ยวนี้ไม่มีบรรยากาศนั้นอีกแล้ว อาจเพราะเราเข้าสู่ยุค digital greeting cards บัตรอวยพรที่ีพิมพ์บนกระดาษมีให้เลือกน้อยลงๆ ผมไม่เคยเห็นรูปวาดทุ่งนา เด็กเลี้ยงควายมานานแล้ว
ในยุคแห่งไอคอนใหม่ๆ ระดับโลก รูปทุ่งนา ควาย ชาวประมง อาจจะเชยไปแล้ว
รู้ว่าโลกเปลี่ยนไป แต่บางครั้งก็รู้สึกอาลัย
อายุมากขึ้น ผมส่งบัตรอวยพรกระดาษลดลงเรื่อยๆ
ผมไม่ชอบบัตรดิจิทัล ไม่ใช่เพราะปฏิเสธความเปลี่ยนแปลง แต่ไม่ชอบความสำเร็จรูปของมัน
อายุมากขึ้น ผมชอบความโบราณแบบเดิมมากขึ้น ชอบข้อความเชยๆ เช่น “ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย อวยพรให้คุณประสบความสุขความเจริญ...”
ตามด้วย “Merry Christmas & Happy new year.”
เชยแต่ชอบ!
นี่เป็นอาการของคนแก่ชัดๆ
เป็นอาการที่เรียกว่าโหยหาอดีต - nostalgia
รู้ว่าโลกเปลี่ยนไป แต่บางครั้งก็รู้สึกอาลัยโลกเดิม
ป.ล. รูปที่นำมาลงเป็นผลงาน ส.ค.ส. ของผมในวัยนักเรียน
วินทร์ เลียววาริณ
15 ธันวาคม 25680 วันที่ผ่านมา -

นิยายจีนกำลังภายในหลายเรื่องมีฉากจอมยุทธ์ประลองฝีมือโดยจ้องตากันเฉย ๆ ผ่านไปสักสองสามชั่วยาม ฝ่ายหนึ่งก็ร้องว่า "ข้าฯแพ้แล้ว" ง่าย ๆ เช่นนั้น!
จอมยุทธ์ในนิยายอีกหลายเรื่องประลองฝีมือกันโดยไม่ต้องชักอาวุธด้วยซ้ำ เมื่อฝ่ายหนึ่งร้องว่า "ชักกระบี่" อีกฝ่ายที่มามือเปล่าก็ตอบว่า "ชักแล้ว"
"ชักแล้ว? กระบี่ท่านอยู่ที่ใด?"
"กระบี่อยู่ที่ใจ!"
ที่น่าขันก็คือฝ่ายที่ถืออาวุธกลับร้องว่า "อา! ข้าฯแพ้แล้ว นับถือ! นับถือ!"
บทสนทนาที่ดูเป็นเรื่องเล่นโวหารอย่างนี้กระมังที่ทำให้คนส่วนใหญ่เห็นว่านิยายจีนกำลังภายในหาแก่นสารอะไรมิได้ แต่ความจริงแล้ว การจ้องตาหรือบทสนทนาแบบนี้ไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ของนักเขียนจีนในศตวรรษที่ 20 ตรงกันข้าม แนวคิดแบบสื่อสารกันด้วยหลักใจต่อใจ หรือการสัมผัสความจริงด้วยใจของเซนนี้มีมานานร่วมสองพันปีแล้ว และหากจะนับตำนานการสืบทอดธรรมของพระพุทธเจ้าต่อพระมหากัสสปะ ก็เกินสองพันห้าร้อยปี
พระสูตรจารึกว่า กาลครั้งโน้นพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ ณ ภูเขาคิชกูฎ ท้าวมหาพรหมน้อมถวายดอกไม้เป็นพุทธบูชา กราบทูลให้ทรงแสดงธรรม พระพุทธองค์จึงทรงชูดอกไม้ดอกหนึ่งขึ้นท่ามกลางสันนิบาต มิได้ตรัสความอันใด ไม่มีผู้ใดเข้าใจความหมายนั้น มีเพียงแต่พระมหากัสสปะยิ้มน้อย ๆ อยู่ผู้เดียว
พระพุทธองค์ทรงรู้ทันทีว่าพระมหากัสสปะเป็นผู้เดียวในที่นั้นที่เข้าใจความหมาย จึงทรงมอบจีวร สังฆาฏิ และบาตรของพระองค์ต่อให้พระมหากัสสปะ กลายเป็นจุดเริ่มต้นของธรรมเนียมการสืบทอดตำแหน่งพระสังฆปริณายกต่อยังรุ่นถัดไป ก็คือตำแหน่งหัวหน้าสงฆ์
ดังฉะนี้พระมหากัสสปะจึงนับเป็นพระสังฆปริณายกองค์ที่ 1 แห่งอินเดีย สืบสายต่อกันมารุ่นแล้วรุ่นเล่าจนถึงพระสังฆปริณายกองค์ที่ 28 คือพระโพธิธรรม แล้วไปเริ่มนับหนึ่งใหม่ในเมืองจีน เมื่อพระโพธิธรรมไปเผยแผ่ธรรมที่นั่น
ภายหลังตำนานนี้กลายเป็นปริศนาธรรมที่เรียกว่า 'นัยน์ตาแห่งธรรมะที่แท้' หมายถึงการสื่อสารโดยไม่ผ่านตัวอักษร นี่ก็คือการถ่ายทอดธรรมแบบ 'ใจถึงใจ' พระพุทธเจ้าทรงยกดอกไม้ พระมหากัสสปะยิ้ม จิตของพระพุทธองค์กับจิตของพระมหากัสสปะเชื่อมกัน
นี่ก็คือต้นกำเนิดการสื่อสารแบบเซน!
เซนมองว่า เหตุผลที่พระพุทธองค์ไม่ตรัสคำใด ๆ เพราะคำพูดนั้นไร้ความหมายและรกรุงรังเปล่า ๆ การรู้แจ้งของพระพุทธเจ้าเป็นประสบการณ์ที่ไม่สามารถเอ่ยเป็นคำอธิบายหรือด้วยคำใด ๆ เพราะคำพูดเป็นรูปหนึ่งของมายา! เซนจึงใช้หลัก 'ชี้ตรง' โดยไม่ต้องสื่อสารด้วยคำพูดให้เขวเปล่า ๆ
ยิ่งใช้ถ้อยคำยิ่งหลงทาง ยิ่งพูดมากก็ยิ่งเขว
................
เซนเป็นคำที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง หนังสือเกี่ยวกับเซนมีมากมายหลายภาษาหลายเวอร์ชั่น บางตำราว่าเซนเป็นพุทธศาสนานิกายมหายาน บางตำราว่าเซนคือปรัชญาที่ผสมผสานแนวคิดของพุทธศาสนาฝ่ายมหายานกับลัทธิเต๋าของจีน
แต่ผู้เชี่ยวชาญเซนระดับแถวหน้าหลายคนเช่น ดร. ดี. ที. ซูซุกิ ยืนยันว่า เซนไม่ใช่ปรัชญา และก็มิใช่ศาสนา เพราะสาระของมันแตกต่างจากทั้งปรัชญาและศาสนา มันเชื่อมโยงกับทั้งปรัชญาและศาสนาอย่างยิ่งในฐานะทางเลือกทางหนึ่ง แต่ต่างจากศาสนาอื่น ๆ เซนไม่มีพระเจ้า ไม่มีวิญญาณ ไม่มีพิธีกรรมทางศาสนา ไม่มีการรดน้ำมนต์ ไม่มีปาฏิหาริย์ ไม่มีสวรรค์
อลัน วัตต์ส นักปรัชญาชาวอังกฤษเขียนในหนังสือ The Way of Zen (1957) ว่า เซนเป็นวิถีทางและมุมมองของชีวิต เซนไม่ใช่ศาสนา ไม่ใช่ปรัชญา ไม่ใช่จิตวิทยาหรือวิทยาศาสตร์ และเช่นเดียวกับพุทธและเต๋า หลักการของเซนคือ 'การปลดปล่อยตนให้เป็นอิสระ' (self liberation)
แม้ว่าเซนเป็นส่วนผสมของศาสนาพุทธกับเต๋า แตกแขนงเป็นอีกสายธารหนึ่ง แต่ก็เป็นสายทางใหม่ที่ต่างจากเดิม อย่างที่บางท่านบอกว่า เซนก็คือสิ่งประดิษฐ์ในสมัยราชวงศ์ถัง
ท่านพุทธทาสภิกขุบอกว่าเราไม่ควรนับเซนเป็นมหายาน เพราะเซนไม่บูชาสิ่งใด ไม่ว่าจะเป็นอมิตาภะ โพธิสัตว์ ตารา (หรือ 'พระรัตนตรัย' ของฝ่ายมหายาน) ไม่มีแดนสุขาวดี ไม่มีทัวร์สวรรค์ ไม่มีปาฏิหาริย์ ไม่มีรางวัลสำหรับชาติหน้า อีกทั้งเซนยัง "ขนสัตว์ข้ามฝั่ง (หมายถึงรู้แจ้ง) ไปได้น้อยกว่าพวกหินยานหรือเถรวาทเสียอีก"
............................
วินทร์ เลียววาริณ
14-12-25จาก มังกรเซน และ Mini Zen (เซนฉบับการ์ตูน)
มังกรเซน Shopee คลิก https://shope.ee/2VUCymbmSh?share_channel_code=6Mini Zen Shopee https://shopee.co.th/วินทร์-เลียววาริณ-ชุด-Mini-Zen-และ-Mini-Tao-ราคาปก-430.-พิเศษ-350.-พร้อมลายเซ็นนักเขียน-
1 วันที่ผ่านมา -

จะมีนักร้องสักกี่คนที่เราสามารถฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่านานหลายสิบปี และจะมีนักร้องสักกี่คนที่คนทั่วโลกสามารถฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่านานหลายสิบปี
ปีนี้ครบ 30 ปีการจากไปของเติ้งลี่จวิน (鄧麗君 Teresa Teng)
นักร้องเสียงสวรรค์จากโลกไปตอนที่กำลังรุ่งสุดขีด ที่เชียงใหม่ เมืองไทยนี่เอง
ไม่ว่าเป็นคนจีนแผ่นดินไหน มุมไหนของโลก ก็ฟังเพลงของเธอ แม้แต่คนยุโรปหลายประเทศชอบฟังเพลงของเธอ คนรัสเซียก็ชอบ จนมีสแตมป์รูปเติ้งลี่จวิน
ผมจำไม่ได้แล้วว่าฟังเพลงของเติ้งลี่จวินครั้งแรกเมื่อไร น่าจะเป็นช่วงที่ไปทำงานที่สิงคโปร์ในยุค 1980
ผมฟังเพลงที่เธอร้องบ่อย เพราะไพเราะแทบทุกเพลง เสียงโซปราโนของเธออ่อนหวาน ละลายวิญญาณ ไม่ว่าเธอเปล่งเนื้อเพลงด้วยภาษาจีนหรือญี่ปุ่น หรืออังกฤษ ก็มีเสน่ห์
ผ่านไปสามสิบปี ผมก็ยังฟังเพลงของนางฟ้าคนนี้อยู่ มันกลายเป็นอมตะไปแล้ว แม้แต่ฝรั่งยังเล่นเพลงของเธอ
เติ้งลี่จวินเป็นที่รู้จักทั่วเอเชียจริงๆ ตั้งแต่ที่ไต้หวันประเทศบ้านเกิดของเธอ จีนแผ่นดินใหญ่ ฮ่องกง สิงคโปร์ ญี่ปุ่น เวียดนาม ไทย
เธอบันทึกเสียงเพลงไว้ราว 1,700 เพลง ในระยะเวลาสามสิบปี เป็นนักร้องที่ทำให้เพลงจีนฮิตจริงๆ
เพลงดังๆ เช่น จันทราแทนหัวใจฉัน (月亮代表我的心) กลายเป็น signature song เพลงหนึ่งของเธอไปแล้ว
คนญี่ปุ่นก็รักเพลงของเธอ เธอร้องทั้งเพลงจีนและเพลงญี่ปุ่น
เติ้งลี่จวินเป็นตัวอย่างของมนุษย์ที่พิสูจน์ว่าคนมุมต่างๆ ของโลกสามารถเชื่อมเข้าด้วยกันได้ เสียงเพลงของเธอพิสูจน์ว่าโลกไม่มีเส้นพรมแดนจริงๆ
หากเสียงเพลงของคนคนหนึ่งสามารถเชื่อมโลกได้ ย่อมพิสูจน์ว่าความขัดแย้งในโลกสามารถรักษาได้
หรือไม่ใช่?
วินทร์ เลียววาริณ
14-12-251 วันที่ผ่านมา -

ไรอัน จอห์นสัน ผู้กำกับที่สอบไม่ผ่านจากหนัง Star Wars ตอน The Last Jedi แต่กลับสอบผ่านในหนังนักสืบชุด Knives Out
Knives Out เป็นหนังแนว ‘whodunit’ ซึ่งเป็นตระกูลหนังฆาตกรรมแบบหนึ่ง
ตามขนบนิยายฆาตกรรม ‘whodunit’ จะบอกให้ผู้อ่านหรือผู้ชมรู้ว่าเกิดคดีฆาตกรรมในที่เกิดเหตุ อาจเป็นบ้าน คฤหาสน์ หรือรถไฟ ฯลฯ ทุกคน ณ ที่เกิดเหตุจะเป็นผู้ต้องสงสัย จากนั้นนักสืบเอกของเรื่องจะคลี่คดี แทบจะถือเป็นขนบว่า ในตอนท้ายเรื่องผู้ต้องสงสัยทุกคนจะนั่งรวมกัน แล้วนักสืบของเราก็จะเฉลยว่าใครเป็นฆาตกร
เป็นที่มาของวลี whodunit (= who's done it ใครเป็นคนฆ่า)
Knives Out ตอนแรก สนุก นักสืบหลักของเรื่องคือ Benoit Blanc (แดเนียล เครก)
ภาคสองตามมาติดๆ ชื่อเรื่อง Glass Onion: A Knives Out Mystery สู้ภาคแรกไม่ได้ เพราะต้องอาศัยความบังเอิญในการเดินเรื่อง
ในการเขียนนิยายตระกูลนี้ ต้องไม่มีความบังเอิญ ทุกจุดต้องมีเหตุผลว่าทำไมอยู่ตรงนั้น
ก็มาถึงภาค 3 เพิ่งเข้า Netflix เมื่อวานนี้
ชื่อ Wake Up Dead Man
ข่าวดี เรื่องนี้ดีกว่าภาค 2 สูสีกับภาค 1 แต่ภาค 1 ดีกว่า
หนังสนุกมาก จับเราอยู่ตั้งแต่เปิดเรื่อง จังหวะหนังไหลดีตลอด
ปัญหาของ Wake Up Dead Man คือท่อนจบต้องอาศัยคำสารภาพของตัวละครมาเฉลย
นี่เป็นปัญหาของเรื่องที่มีพล็อตซับซ้อนมากๆ เช่นเรื่องนี้ ซึ่งการให้ตัวละครนักสืบเฉลยจุดที่เขาไม่มีทางรู้ได้ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวของตัวละครคนหนึ่งในอดีตกาล ย่อมทำไม่ได้ จึงจำเป็นต้องพึ่งทางลัด
หนังบันเทิง มีความบังเอิญและลักลั่นประปราย นอกเหนือจากนั้น ก็ถือว่าเรื่องนี้สอบผ่าน
ให้คะแนนแค่นี้ก็แล้ว gun เพราะต่ำกว่านี้ ก็ heart bad go หน่อย
8.5/10
Netflixวินทร์ เลียววาริณ
13-12-25วินทร์ เลียววาริณ รวมบทรีวิวหนังจำนวนหลายร้อยเรื่องในหนังสือใหม่ บ้าหนัง 1-4 มีจำหน่ายในรูปอีบุ๊คที่เว็บไซต์ winbookclub.com และที่ MEB (คีย์คำว่า วินทร์ เลียววาริณ)
(มาตรการให้คะแนนของ วินทร์ เลียววาริณ : ความคิดสร้างสรรค์ + สาระ + ศิลปะการเล่าเรื่อง)
1 วันที่ผ่านมา -

เวลาเล่นฟุตบอล เมื่อคะแนนเสมอกันตอนหมดเวลา กรรมการจะต่อเวลาให้เล่นต่อ
ชีวิตเราหลายคนก็ได้ต่อเวลา เช่น รอดจากอุบัติเหตุ รอดจากการตกงาน รอดตายจากโรคร้าย
เราจำเป็นต้องประสบภัยก่อนหรือ จึงจะเห็นคุณค่าของชีวิตที่เรามี?
นี่คือบทความใหม่วันเสาร์ คลิกลิงก์อ่านได้เลย https://www.blockdit.com/posts/692d65178535799bb4b21447
1 วันที่ผ่านมา
