-
วินทร์ เลียววาริณ1 ปีที่ผ่านมา
ช่วงนี้เห็นแต่ข่าวผู้วิเศษ สามารถทำเรื่องปาฏิหาริย์ต่างๆ รักษาโรค บางรายเป็นคดีความ
ผู้วิเศษเหล่านี้ไม่มีทางได้เกิดในโลกที่คนใช้ปัญญานำทาง แต่อุดมสมบูรณ์ในโลกที่คนใช้ความเชื่อนำทาง มีผู้วิเศษสารพัดรูปแบบ สุดแต่จะคิดขึ้นมา เป็นซูเปอร์ฮีโรทางจิต
ดูเหมือนว่าขายอะไรก็มีคนพร้อมเชื่อ พร้อมคาถา "ไม่เชื่ออย่าลบหลู่"
ในตำนานสามก๊ก ซุนเซ็กลูกของซุนเกี๋ยน เป็นนายทหารที่มีฝีมือเยี่ยม ครั้งหนึ่งเขาถูกลอบทำร้ายบาดเจ็บสาหัส หมอบอกว่าแผลที่ศีรษะต้องเกาทัณฑ์พิษ ต้องกดจุดและกินยา และรักษาจิตให้นิ่ง อย่าให้อารมณ์เปลี่ยนแปร เพราะอารมณ์เปลี่ยนทำให้พิษกำเริบ
เวลานั้นแผ่นดินมีอาจารย์ผู้มีอำนาจวิเศษคนหนึ่งชื่อ อีเกียด (ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับ Ikea) อีเกียดเป็นชาวหลงเสีย ใช้ความเชื่อทางศาสนาและไสยศาสตร์เป็นเครื่องมือ ตั้งตนเป็นเต้าหยินผู้มีอำนาจวิเศษ ชาวกังตั๋งนับถือ
ผู้ที่หลงเชื่ออีเกียดมิเพียงมีแค่ชาวบ้าน แม้แต่เหล่าทหาร ขุนนาง ชนชั้นสูง แม้แต่งอฮูหยิน มารดาของซุนเซ็กเอง ก็หลงเชื่อ
ซุนเซ็กมองว่าวันหนึ่งอีเกียดจะตั้งตนเป็่นผู้นำขั้วอำนาจใหม่ เป็นภัยทางการเมืองต่อเขา อาจเป็นอันตรายกว่าศัตรูจากภายนอกเสียอีก ซุนเซ็กสั่งทหารไปจับอีเกียดฆ่าทิ้งเสีย แต่ไม่มีทหารผู้ใดกล้า เพราะผู้ใดเล่าจะกล้าฆ่าผู้วิเศษ ที่ปรึกษาซุนเซ็กบอกว่า การฆ่าอีเกียดจะทำลายฐานการเมืองของเขาเองซุนเซ็กนึกไม่ออกว่าจะทำอย่างไร จนเมื่อกังตั๋งเกิดภัยแล้ง อีเกียดทำพิธีเรียกฝน ซุนเซ็กจึงถือโอกาสพิสูจน์กับชาวบ้าน สั่งจับอีเกียดมัดไว้บนกองฟืน และจุดไฟเผาทั้งเป็น กล่าวว่าหากอีเกียดเป็นผู้วิเศษจริง ฝนย่อมตกลงมาดับไฟ หากอีเกียดเป็นเทพศักดิ์สิทธิ์จริง ย่อมไม่ตายจากกองไฟ
ปรากฏว่า Man calculate no fight sky likit (คนคำนวณมิสู้ฟ้าลิขิต) ขณะที่เพลิงไหม้ ฝนก็ตกลงมาดับไฟ ชาวบ้านชาวเมืองก็คุกเข่าเคารพอีเกียด บอกว่าอีเกียดเป็นผู้วิเศษโดยปราศจากข้อสงสัย
ซุนเซ็กรู้ว่าครานี้ยากจะเปลี่ยนใจชาวบ้านแล้ว จึงสวมรอยใช้อุบายใหม่ ก้มลงคำนับอีเกียด กล่าวว่า "ท่านเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์จริง ไฟทำอันตรายท่านมิได้ ถ้าเช่นนั้นช่วยพิสูจน์อีกครั้งว่าอำนาจของท่านอยู่เหนือคมดาบเช่นกัน เพื่อที่ทหารกังตั๋งจะได้ประโยชน์จากอำนาจของท่าน"
ว่าแล้วก็แทงดาบเข้าร่างอีเกียด ผู้วิเศษก็เด๊ดสมใจ
อย่างไรก็ตาม ไม่กี่วันต่อมาซุนเซ็กก็ตายเช่นกัน ก่อนตายเกิดอาการคลุ้มคลั่ง
ความจริงซุนเซ็กตายเพราะพิษเกาทัณฑ์ย้อนกลับ แต่ชาวบ้านเชื่อว่าเขาตายเพราะไปฆ่าเทพอีเกียด ผีของอีเกียดตามมาทวงชีวิตโห! ไม่เชื่ออย่าลบหลู่จริงๆ
ซุนเซ็กนี่โง่จริงๆ แทนที่จะซื้อตัวอีเกียมาเป็นพวก ฐานการเมืองก็จะมั่นคงไปนาน กลับไปฆ่าเสียนี่ เฮ้อ!
จบแค่นี้นะ อยากรู้มากกว่านี้ก็อ่านหนังสือ สามก๊ก ฉบับ วินทร์ เลียววาริณ เป็นหนังสือที่มีประดับบ้านแล้วเป็นมงคลต่อชีวิต จะเจริญ รุ่งเรือง ร่ำรวย ไม่ป่วยด้วยโรคร้ายใดๆ กันความชั่วร้ายได้ทุกชนิด อ๊ะ! อ๊ะ! ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ เคี้ยกเคี้ยก
วินทร์ เลียววาริณ
9-6-240- แชร์
- 94
-
ในหนังเรื่อง The Godfather Part Two มีฉากที่ตัวละคร Frank Pentangeli ต้องให้การต่อรัฐสภา เพื่อเอาผิดเจ้าพ่อ ไมเคิล คอลิโอน ก่อนหน้านั้นเขาสารภาพกับทางการแล้วว่า เขาก่ออาชญากรรมต่างๆ ตามคำสั่งของเจ้าพ่อ
ก่อนที่เขาจะให้การใดๆ สายตาเขาก็เหลือบเห็นพี่ชายของเขาเดินมากับเจ้าพ่อ พี่ชายของเขาอาศัยอยู่ที่เกาะซิซีลี ไม่เคยเดินทางไปไหน แต่วันนี้กลับมาปรากฏตัวที่นี่
แฟรงก์รู้ทันทีว่านี่เป็นการเดินหมากของไมเคิล เพื่อนำพี่ชายของเขามาเตือนเขาว่า "อย่าพูด" มิฉะนั้นจะมีผลที่ตามมา
แฟรงก์กลับคำให้การ บอกว่าไม่รู้จักเจ้าพ่อใดๆ ทั้งสิ้น ที่มาให้การเพราะพวกเอฟบีไอสั่งมา ว่าแล้วก็หัวเราะขำๆ
หลังจากแฟรงก์ถูกเอฟบีไอพากลับไปที่พักในค่ายทหาร ทอม เฮเกน ทนายของไมเคิลก็ไปหา บอกให้เขาฆ่าตัวตาย (ฉากนี้คลาสสิกมาก)
แฟรงก์ก็ฆ่าตัวตายอย่างว่าง่าย
นี่คือสิ่งที่เรียกว่า omertà
โอแมร์ตาคือสัญญาชนิดหนึ่งหรือวิถีปฏิบัติของพวกอาชญากรอิตาเลียน นั่นคือหากถูกตำรวจจับ จะไม่พูด ไม่ซัดทอด ไม่หักหลังกัน
มันเป็นสัญญาเลือด ใครฝ่าฝืนจะต้องตาย
นักเขียน มาริโอ พูโซ ใส่หลักการโอแมร์ตาในนวนิยายของเขาหลายเรื่อง เช่น The Godfather, The Sicilian และ Omertà
ฉากให้การฉากนี้เรียบง่ายมาก แค่ให้ตัวละครพี่ชายโผล่เข้ามาเงียบๆ โดยไม่ต้องพูดสักคำเดียว ก็ทรงพลัง พิสูจน์ว่า ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา ทำหนังเป็นตั้งแต่หนุ่ม
The Godfather Part Two เป็นงานชั้นครู เป็นภาคต่อที่จัดว่ายอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่งในโลกภาพยนตร์ อาจดีกว่าภาคแรกด้วยซ้ำ นี่เป็นครั้งที่สองที่ มาริโอ พูโซ ร่วมเขียนบทกับ ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา
ทั้งสองเรื่องได้รับรางวัลออสการ์บทยอดเยี่ยม ทั้งที่ มาริโอ พูโซ ไม่เคยเขียนบทมาก่อน
ทั้งสองเรื่องสุดยอดจริงๆ (11/10)
กราบ
วินทร์ เลียววาริณ
6-7-250 วันที่ผ่านมา -
ก่อนยุคโทกุงาวะแห่งเอโดะ แผ่นดินญี่ปุ่นยังเต็มไปด้วยการรบพุ่ง นักรบนาม ไทโค ชมชอบการดื่มชาและศึกษาพิธีฉะโนะยุกับท่านอาจารย์ เซน โนะ ริคิว ปรมาจารย์แห่งวิชาชงชา ทุกครั้งที่ไทโคเข้าพิธีดื่มชากับอาจารย์ ก็เช่นนักบวชผู้ละวางปัญหาทางโลก จิตดิ่งสู่ความสงบของสันติและความงามอย่างเต็มเปี่ยม เป็นโมงยามที่หายากสำหรับนักรบ
นักดาบลูกน้องของไทโค นาม คาโต เห็นว่าเจ้านายมัวแต่เสียเวลาในพิธีชา เสียการเสียงานของรัฐ อีกทั้งเสียภาพลักษณ์ของนักรบผู้หาญกล้า จึงตัดสินใจที่จะยุติปัญหาแต่ต้นตอ นั่นคือสังหาร เซน โนะ ริคิว เสีย
อันอาจารย์ เซน โนะ ริคิว ผู้นี้เกิดที่เมืองซาไก (ปัจจุบันคือ โอซากา) บิดาเป็นพ่อค้า เขาเรียนรู้เรื่องชามาแต่เล็กจากอาจารย์ คิตะมุคิ โดจิน และได้เรียนเซนสายรินไซกับอาจารย์ โซโต ไดริน แห่งวัดนันชูที่ซาไก ต่อมาก็ไปฝึกเซนที่วัดไดโทคุ
อายุสิบเก้าท่านเรียนเรื่องชากับ ทาเคโนะ โจ ปรมาจารย์พิธีชงชาแห่งซาไก และตลอดชีวิตของท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญพิธีชงชา เคยเป็นอาจารย์ชงชาให้สองขุนศึกใหญ่แห่งญี่ปุ่นคือ โอดะ โนบุนากะ กับ โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ
เซน โนะ ริคิว ได้พัฒนาประเพณีฉะโนะยุจนเกือบสมบูรณ์ เช่น การใช้แจกันดอกไม้ ที่ตักชา ที่รองฝากาทำด้วยไม้ไผ่ ถ้วยชาแบบราคุ ยาคิ ซึ่งเป็นเครื่องปั้นดินเผาความร้อนต่ำทำให้ไม่เรียบและมีรูพรุน และเป็นต้นตำรับของถ้วยชา ท่านทำให้พิธีชงชาเป็นสิ่งที่แพร่หลายทั่วญี่ปุ่น
คาโตเดินทางไปพบท่านเซน โนะ ริคิว และขออนุญาตเข้าร่วมพิธีดื่มชา ปรมาจารย์ด้านชาอนุญาต
อาจารย์เซน โนะ ริคิว มองเห็นเจตนารมณ์ของนักดาบผู้มาเยือน แต่ยังคงรักษาความเยือกเย็นไว้ได้ สีหน้ายิ้มละไม ท่านเชิญนักดาบเข้าไปในห้องพิธี กล่าวว่า "ท่านคาโตสมควรวางดาบของท่านไว้นอกห้อง"
คาโตกล่าวว่า "ข้าเป็นนักรบ ข้าไม่เคยวางดาบของข้า"
"ฉะโนะยุเป็นพิธีแห่งสันติและความสงบแห่งจิต การพกดาบย่อมขัดต่อความหมายของมัน"
"ข้าเป็นนักรบ ข้ามีดาบเคียงกายตลอดเวลา จะเป็นพิธีฉะโนะยุหรือพิธีอันใดก็ตาม ข้าก็มีดาบของข้า"
เซน โนะ ริคิว ยิ้มน้อย ๆ "เช่นนั้นท่านจงพกดาบของท่าน และเข้ามาดื่มชากันเถิด"
นักฆ่าวางดาบบนพื้นเสื่อตาตามิ ขณะที่เจ้าของสถานที่เริ่มต้มน้ำ มองออกนอกห้อง ผ่านชานเรือน แลเห็นฝูงปลาว่ายวนในบ่อหิน เสียงน้ำไหลรินต่อเนื่อง นี่คือสถานที่สงบงามอย่างแท้จริง แต่นักดาบไม่ลืมภารกิจของเขา
กาน้ำวางบนถ่านไฟร้อนแดง ไม่นานน้ำในกาก็เดือดปุด เซน โนะ ริคิว ยิ้มขณะยกกาน้ำขึ้นมาหมายรินลงถ้วย แต่มือที่อ่อนล้าจับกาน้ำไม่ถนัด เป็นผลให้กาน้ำพลาดหลุดจากมือ เทราดบนถ่านไฟ เสียงฉ่าของน้ำเดือดดังพร้อมไอน้ำที่พลุ่งขึ้นมา ไอและขี้เถ้าฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง
อาจารย์เซน โนะ ริคิว เอ่ยกับแขกที่มาเยือน "เราขออภัยต่อท่าน นี่เป็นความผิดพลาดของเราเอง ได้โปรดกลับเข้ามานั่งดื่มชาก่อน บัดนี้ดาบยาวของท่านเปื้อนขี้เถ้าเลอะเทอะ เราจะเช็ดดาบของท่านจนสะอาด แล้วค่อยคืนแก่ท่าน"
ผู้มาเยือนดื่มชาที่อาจารย์ยื่นให้ เมื่อชาหมดถ้วย นักฆ่าก็ลาอาจารย์เซน โนะ ริคิว จากไปเงียบ ๆ พร้อมดาบของเขา
วินทร์ เลียววาริณ
6-7-25.............................
จาก มังกรเซน และ Mini Zen (เซนฉบับการ์ตูน)
หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว
มังกรเซน Shopee คลิก https://shope.ee/2VUCymbmSh?share_channel_code=6เว็บ https://www.winbookclub.com/store/detail/244/Mini%20Zen%20คู่%20Mini%20Tao
0 วันที่ผ่านมา -
Who lacks sex speaks about sex, hungry talks about food, a person who has no money - about money, and our oligarchs and bankers talk about morality.
Sigmund Freud
1 วันที่ผ่านมา -
วันก่อนผู้อ่านถามถึงความแตกต่างระหว่างคำว่ามุมมองกับทัศนคติ เรามักใช้แทนกัน
ความจริงความหมายมันก็อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ทั้งสองคำก็คือมุมมอง
อีกคำหนึ่งคือ perception สามคำนี้ไม่เหมือนกัน
สามคำนี้อยู่ในกลุ่มการมองเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน
perception หมายถึงสิ่งที่เรามองเห็น หรือคิดจากสิ่งที่เห็น ยกตัวอย่าง เช่น รัฐมนตรี ก. ทำงานดีมาก แต่ perception ของคนคือเขาทำงานดีเพื่อเอาหน้า เขาอาจทำดีจริงๆ ก็ได้ แต่คนมองเห็นว่าเอาหน้า สิ่งที่คนมองนั่นคือ perception
จึงอาจแปลว่า "Perception is what you see."
เวลาเราทำดี ในใจเรามีความคิดกุศล perception ของคนอื่นอาจมองตรงข้าม
สำหรับคนจำนวนมาก อาจไม่แยแสว่าคนอื่นคิดอะไรกับตน คิดว่าตนบริสุทธิ์ใจก็พอแล้ว แต่หากทำธุรกิจหรือการงานอื่น perception ก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ธุรกิจนั้นไปได้ไกลหรือไม่
เพราะมันไม่สำคัญว่าเราทำอะไร แต่อยู่ที่คนอื่นเข้าใจว่าอะไร
สำหรับมุมมอง (viewpoint หรือ perspective) คือตำแหน่งที่มอง ยกตัวอย่าง เช่น มองบ้านเก่าหลังหนึ่ง มันสามารถมองได้จากหลายมุม เช่น มุมของคนภายนอก หรือมองจากมุมของคนที่อยู่อาศัย
มองต่างมุม perception ก็ต่างกัน สมองก็แปลความหมายต่างกัน
ก็มาถึงคำที่สำคัญที่สุดคือทัศนคติ (attitude)
ทัศนคติคือผลจากการปรุงความคิดเรา เช่น เรามองบ้านเก่าแล้วเห็นว่าคนในบ้านยากจน ลำบาก ชีวิตลำเค็ญ เรามองว่าความลำบากคือเรื่องเลวร้าย เคราะห์ร้าย กรรมเก่า
แต่คนในบ้านอาจมองว่ามันคือความอบอุ่น เพราะพ่อแม่ของเขายอมอยู่ในบ้านเก่าทั้งชีวิตเพื่อให้การศึกษาลูก นอกจากนี้ชีวิตลำบากทำให้เขาไต่ขึ้นที่สูงสำเร็จ
ทัศนคติของคนในบ้านจึงตรงข้าม คือเห็นว่าความลำบากเป็นเรื่องดีงาม
จะเห็นว่าในเรื่องเดียวกัน มุมมองต่างกัน ก็อาจได้รับทัศนคติต่างกัน แต่มันก็ขึ้นการการศึกษา การเลี้ยงดู สภาพแวดล้อม ฯลฯ ด้วยที่ทำให้คนคนหนึ่งมีทัศนคติแบบหนึ่ง
ทัศนคติจึงสำคัญกว่าทุกอย่าง เพราะหากใครคนหนึ่งมีทัศนคติที่ดี ชีวิตมีโอกาสสูงที่จะมีความสุข
เราคงเคยได้ยินมาก่อนว่า ชีวิตคือ 10 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา และ 90 เปอร์เซ็นต์ของปฏิกิริยาของเราต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
ปฏิกิริยานี้ก็คือทัศนคติ
จะมีทัศนคติดีส่วนหนึ่งอาจมาจากสภาพแวดล้อม แต่อีกส่วนหนึ่งอาจฝึกได้
ฝึกมองโลกในมุมบวก มันยากกว่ามองโลกในแง่ลบ แต่มันเป็นหนทางเดียวที่ทำให้เรามองหาทางเลือกในชีวิตมากขึ้น ยกตัวอย่าง เช่น เราประสบเหตุการณ์หนึ่ง ถ้าเราบอกว่า "มันแก้ไม่ได้" โอกาสแก้ปัญหานั้นก็เท่ากับศูนย์ทันที
แต่หากเรามองว่า "มันอาจมีทางแก้" โอกาสแก้ปัญหานั้นก็ไม่ใช่ศูนย์แล้ว อาจเป็น 5 เปอร์เซ็นต์ 10 เปอร์เซ็นต์ หรือ 20 เปอร์เซ็นต์ ขึ้นกับความสามารถและประสบการณ์ของเรา 5 เปอร์เซ็นต์นี้ไม่มีวันเกิดขึ้นหากเรามีทัศนคติลบแต่แรก
เมื่อเรามองเห็นทางเลือกมากขึ้น ก็มีโอกาสมีความสุขมากขึ้น ง่ายๆ เช่นนั้น
วินทร์ เลียววาริณ
5-7-251 วันที่ผ่านมา -
หากเราตัดไม้ไผ่มาปล้องหนึ่ง แล้วมองด้านข้างด้านยาว จะเห็นว่ามันเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า แต่หากมองอีกด้านหนึ่ง จะเห็นว่ามันเป็นวงกลม
คนที่มองด้านสี่เหลี่ยมยืนยันว่าสี่เหลี่ยมคือความจริง ก็ถูกของเขา
คนที่มองด้านวงกลมยืนยันว่าวงกลมคือความจริง ก็ถูกเช่นกัน
เพราะบางครั้งความจริงก็เป็นสัมพัทธ์ ขึ้นกับมุมมอง และบ่อยครั้งมีความจริงมากกว่าหนึ่งมุม
และนี่คือ สองมุมที่ถูกทั้งคู่ บทความใหม่วันเสาร์ คลิกลิงก์อ่านได้เลย https://www.blockdit.com/posts/67fbd74632ee76ef1fce4c73
1 วันที่ผ่านมา