• วินทร์ เลียววาริณ
    1 วันที่ผ่านมา

    งานหนังสือจบไปแล้วอีกรอบ ก็ขอบคุณผู้อ่านที่มาเยือน เอาของกินมาฝาก

    บางคนซื้อหนังสือแล้วทางออนไลน์ แต่ก็มาหาเพื่อสนทนากัน

    ขอบคุณ

    งานหนังสือในรอบหลายปีนี้อาจขาดความหลากหลาย เมื่อเทียบกับอดีต พลังการอ่านในยุค 40-50 ปีก่อนนั้นเข้มข้นมาก หนังสือพิมพ์ครั้งละหมื่นเล่มเป็นเรื่องธรรมดา

    มีหนังสือเขียนโดยคนไทยและหนังสือแปลทุกแบบ

    การเกิดในเมืองไทยทำให้เรามีโอกาสได้สัมผัสกับงานวรรณกรรมมากกว่า!

    สมัยผมยังเป็นเด็ก มีหนังสือแทบทุกตระกูลให้อ่าน นิยายกำลังภายในออกใหม่ทุกอาทิตย์ นิยายบู๊ นิยายผจญภัย นิยายแปลจากต่างประเทศทั้งนิยายรัก นิยายนักสืบก็มีครบ เชอร์ล็อก โฮล์มส์ ปัวโรต์ ฯลฯ นิยายไซไฟที่ชุมนุมวิชาการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แปลมานับร้อยเล่ม เรื่องสั้นหักมุมจบก็มีมากมาย ครั้นโตขึ้นงานวรรณกรรมจากรัสเซีย จีน Magical Realism ก็มีให้อ่าน

    ลองคิดดูว่าหากผมเกิดในอเมริกา คงไม่มีทางได้อ่านงานของกิมย้ง โก้วเล้ง และอีกหลายท่าน และนั่นนับว่าเป็นการเสียโอกาสอย่างใหญ่หลวง

    เมืองไทยมีงานร้อยกรองดี ๆ จำนวนมาก ฝรั่งไม่มีโอกาสและไม่สามารถเข้าใจงานที่มีสัมผัสนอกสัมผัสในอันไพเราะของเรา

    ถือว่าของเราหลากหลายมาก อย่างน้อยก็ในสมัยนั้น

    บางทีการอยู่ในประเทศด้อยพัฒนาก็ไม่เลวเหมือนกัน! ถ้ารู้จักอ่าน ถึงจะอยู่ในโลกด้อยพัฒนา ก็มีปัญญาได้เหมือนกัน

    น่าเสียดายที่ตอนนี้ความหลากหลายในอดีตเริ่มลดหายไป งานมีน้อยแนวลง ถ้าเป็นอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีใครคิดแก้ไข เกิดในเมืองไทยก็จะเสียโอกาสทางการอ่านอย่างใหญ่หลวง

    อย่างที่ผมบอกเสมอ หนังสือก็เหมือนอาหาร ไม่เสพก็ไม่มีทางโต ทว่าเสพแต่ประเภทเดียว ก็ได้สารอาหารไม่ครบถ้วน

    วินทร์ เลียววาริณ
    20-10-25

    0
    • 0 แชร์
    • 5
บทความล่าสุด
ดูทั้งหมด