• วินทร์ เลียววาริณ
    12 วันที่ผ่านมา

    ให้คะแนนหนัง The Old Guard 2 แค่ 2/10 บางคนว่าแรง บางคนอาจคิดว่าโหดไปไหม

    หลายปีก่อนผมให้คะแนนหนัง Ambulance 2/10 ผู้อ่านหลายคนเคือง หงุดหงิด ไม่เข้าใจว่าทำไมให้คะแนนหนังบู๊สนุกๆ มันๆ อย่างนั้นแค่ 2 คะแนนได้ยังไง ทำยังไงก็ไม่เข้าใจ

    คอมเมนต์ว่าผมดูหนังไม่เป็นนี่ได้ยินมาเรื่อยๆ!

    2/10 ก็เป็นแค่คะแนนเชิงสัญลักษณ์ว่า ในรสนิยมการดูหนังของผม มันป็นหนังไม่ดีมากๆ

    หนังไม่ดีไม่ได้แปลว่าหนังไม่สนุก แต่แปลว่าหนังย่ำรอยเท้าเก่า (คลิเช่) ไม่คิดจะพัฒนาอะไรเลย เหมือนกับไปคิดบทตอนตั้งกล้องเสร็จแล้ว

    หนังแบบนี้ไม่สนใจบท ไม่สนใจเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น อยากได้ฉากระเบิดภูเขา ก็ทำ อยากได้ฉากเผากระท่อม ก็ทำ อยากใส่ฉากเซ็กซ์ ก็ใส่ โดยไม่มีที่มาที่ไป ไม่ต้องพูดถึงสาระของเรื่องเลย แค่ความสมจริงก็ไม่มี

    เชื่อไหมว่าคนที่เคืองผมที่ให้คะแนน Ambulance 2/10 ก็คือตัวผมเองเมื่อ 40-50 ปีก่อนนั่นเอง

    ถ้าผมดูเรื่อง Ambulance ในวัยยี่สิบ รับรองว่าผมให้คะแนน 10/10

    แต่ผ่านไป 40-50 ปี รสนิยมการดูหนังของผมเปลี่ยนไปแล้ว

    นี่ทำให้ต้องเล่าประสบการณ์หนึ่งในชีวิตให้ฟัง

    ตอนผมเป็นวัยรุ่น หนังเรื่อง เจ็ดสิงห์แดนเสือ (The Magnificent Seven) มาฉาย เป็นหนังปี 1960 ขนนักแสดงดังๆ มาเพียบ เช่น ยูล บรินเนอร์ สตีฟ แม็คควีน ชาร์ลส บรอนสัน เจมส์ โคเบิร์น ฯลฯ ชอบๆ ทั้งนั้น

    เจ็ดสิงห์แดนเสือ ยืมพล็อตมาจากหนังญี่ปุ่น เจ็ดเซียนซามูไร (Seven Samurai 七人の侍) ของ อะกิระ กุโรซาวะ

    ในวัยรุ่นผมดู เจ็ดสิงห์แดนเสือ พร้อมพึมพำว่า "โคตรสนุกเลย"

    ครั้นไปกรุงเทพฯ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยไม่นาน อายุราวๆ 20 โรงหนังสยามหรือลิโดนำ เจ็ดเซียนซามูไร ของกุโรซาวะมาฉาย ก็ลองไปดู เป็นหนังขาวดำ สร้างสองปีก่อนผมเกิด

    ผมดูเรื่องนี้แล้วส่ายหัว บ่นว่า "หนังอะไรวะ ไม่สนุกเลย" เจ็ดสิงห์แดนเสือ สนุกกว่าร้อยเท่า

    ผ่านไปราว 25-30 ปี ผมมีโอกาสดู เจ็ดเซียนซามูไร อีกครั้งหนึ่ง คราวนี้หลังดูจบ ผมตะลึง บอกว่า "หนังอะไรวะ โคตรดีเลย" แล้วตบหัวตัวเองสองทีที่โง่มานาน

    เจ็ดเซียนซามูไร ของกุโรซาวะสุดยอด ลุ่มลึกกว่า เจ็ดสิงห์แดนเสือ หลายเท่า

    รสนิยมคนเราเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังมืออย่างนี้ได้อย่างไร?

    คำตอบคือผ่านการเสพศิลปะหลากหลาย การรู้จักวิเคราะห์ วัย โลกทัศน์ ความเข้าใจโลก ผสมกัน ทำให้แยกแยะหนังและเข้าใจชีวิตได้ดีขึ้นกว่าโลกทัศน์ในวัยยี่สิบ

    เจ็ดสิงห์แดนเสือ ก็คือฟาสต์ฟูด รสชาติดี แต่ เจ็ดเซียนซามูไร ให้สารอาหารเต็มร้อย

    ดังนั้นเวลาดูหนังอย่าง Ambulance หรือ The Old Guard 2 ด้วยรสนิยมส่วนตัว ผมรู้สึกว่ามันตื้นเขิน ซ้ำซาก จำเจ เป็น lazy writing (ถ้ามี writing จริงๆ นะ)

    อย่าเข้าใจผิด! นี่ไม่ได้บอกนะว่ารสนิยมตนเองดีเลิศในปฐพี แค่บอกว่าผมดูหนังด้วยสายตาอีกคู่หนึ่งแล้ว นี่รวมถึงหนังสือและศิลปะแขนงอื่นๆ ด้วย

    ส่วนใครจะดู Ambulance หรือ The Old Guard 2 แล้วรู้สึกสนุกมาก ผมก็ไม่ว่าอะไร เพราะคนคนนั้นก็คือผมตอนดู เจ็ดสิงห์แดนเสือ โคตรสนุก

    มันเป็นแค่พัฒนาการของรสนิยม

    บางคนอาจถามว่า ถ้าฉันดูเรื่องที่ว่าห่วยอย่างสนุก จะเป็นไรหรือเปล่า ก็ไม่เป็นไร ตามสบายเลย เพราะคนเราดูหนังด้วยเจตนาต่างกัน บางคนต้องการแค่พักสมอง ถ้าดูเรื่องที่ทุกคนว่าแย่แล้วมีความสุข ก็ดูไป ที่ผมบอกว่า guilty pleasure

    แต่คนเราจะกินฟาสต์ฟูดได้ทุกมื้อนานเท่าไร?

    ผมรู้จักนักเขียนหลายคนที่โตมากับนิยายน้ำเน่า ครั้นโตขึ้นอ่านวรรณกรรมชั้นดี คนเหล่านี้ก็เลิกอ่านเรื่องน้ำเน่าเซมเซมไปตลอดชีวิต

    ดังนั้นหากคิดว่าอยากจะลองดูหนังในอีกโหมดหนึ่ง โหมดของความเข้าใจองค์ประกอบศิลป์ สาระทางความคิด ปรัชญา ฯลฯ ก็สามารถปรับเปลี่ยนได้ และบางทีเราอาจรู้สึกดีขึ้นก็ได้

    มันไม่มีถูกหรือผิด มันก็แค่วิธีดูหนังต่างกัน

    วินทร์ เลียววาริณ
    13-7-25

    1
    • 0 แชร์
    • 32
บทความล่าสุด
ดูทั้งหมด